Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska

Wywodzące się z łaciny słowo „perforacja” składa się z dwóch części: per (poprzez, podczas [w czasie], z powodu) oraz foramen (= otwór), może więc oznaczać „przez otwór” lub nawet „dzięki otworowi”. Intencją niniejszej propozycji jest rozumienie tego określenia nie tylko jako opisu materii poprzebijanej tak, by stworzyć w niej liczne otwory, które czynią ją przepuszczalną lub tworzą coś w rodzaju z góry określonej linii podziału, ale również pojmowanie go dosłownie, zgodnie ze znaczeniem wywodzącym się wprost z łaciny, dzięki pałeczkom świetlnym, przebijającym ściany budowli. Linie światła przebijające się przez otwór w budowli są metaforą aktu podróżowania, który zawsze przecina nieznane, a niekiedy wymaga wręcz przełamywania barier czy murów. Nie ma miejsca, które lepiej przeniesie metaforę podróżowania niż miejsce immanentnie związane z podróżą. Podróżowanie przenosi nas, uczy, czyni nas silnymi, ale jednocześnie implikuje, że jesteśmy odważni i nie obawiamy się stawić czoła murom. W niniejszej propozycji linie światła są przepuszczane przez otwór tworząc go i sprawiając, że przezeń przechodzą, albo inaczej – dzięki otworowi są w stanie przedostać się na drugą stronę. Można nawet powiedzieć, że otwór istnieje w czasie, a linie światła są w rzeczywistości liniami czasu.

Ogólną koncepcją propozycji jest przeniesienie idei perforacji na inny poziom. Zamiast prostego wybijania otworów w metalowych panelach, proponuje się penetrację ścian i zadaszenia pałeczkami świetlnymi tworzącymi białe linie w ciągu dnia i dającymi jasne światło w nocy. Pałeczki świetlne powinny być wykonane z wysoko wydajnych, ale zapewniających niskie zużycie prądu diod LED dla zminimalizowania zapotrzebowania na energię elektryczną i zmniejszenia wydzielania gazów cieplarnianych przez grafikę. Dzięki owym przeszywającym liniom światła obiekty zyskają na atrakcyjności, zaś same stacje będą nie tylko rozpoznawalne z dużej odległości również w nocy, ale w połączeniu z już niepospolitą architekturą staną się nieprzeciętnym, charakterystycznym punktem orientacyjnym. Koncepcja linii światła przeszywającej ścianę nasuwa skojarzenie z dużą prędkością i ruchem w kierunku światła. Nazwy stacji będą znajdowały się w górnym narożniku. Każda litera będzie umieszczona na oddzielnym płaskim kasetonie świetlnym, oświetlanym od wewnątrz LEDami o białym zimnym świetle. Nazwy każdej ze stacji należy umieścić w takim miejscu, by były widoczne z biegnących obok dróg i nie odwracały uwagi od grafiki.