Nagroda przyznana przez jury w składzie: Mikołaj Trzaska, Wojciech Bąkowski i Frieder Schlaich.
Film powstał podczas jednomiesięcznej ekspedycji na Pacyfiku. Główną ideą filmu było uchwycenie wspaniałości i ogromu oceanu, jego kosmicznego rytmu i toczącej się wieczności na tle małych istot ludzkich na statku pośród oceanu, zaprzątniętych swoimi drobnymi problemami. Ludzie (marynarze, naukowcy oraz kłusownicy) są obecni w filmie tylko poprzez swoje głosy – dyskutują, przekonują się nawzajem, rozmawiają ze sobą o prostych sprawach, a niekiedy także o różnych wątpliwych moralnie interesach – a ocean wybrzmiewa i porusza się, jako jedyny widoczny w kolejnych ujęciach. Z perspektywy oceanu ani sami ludzie, ani ich sprawy nie są ważne.
Margarita Nowikowa (ur. w Moskwie) pracowała w studiu dokumentalnych form filmowych podczas studiów na Moskiewskim Instytucie Inżynierii i Fizyki (MEPhl). Ukończyła studia ze stopniem inżyniera. Następnie studiowała na specjalizacji telewizyjnej na Wydziale Dziennikarstwa Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Pracowała dla wielu stacji telewizyjnych (z Wielkiej Brytanii, Francji, Stanów Zjednoczonych i Kanady), które po ogłoszeniu pierestrojki często przyjeżdżały najpierw do ZSRR, a potem do Rosji (w latach 1989–1993). W latach 1991–1992 współpracowała z Aleksandrem Selinem – autorem historii charakteryzujących się absurdalnym humorem – przy serialu telewizyjnym jako montażystka i szef ekipy. Była autorką filmów dokumentalnych dla programu Reporter, nadawanego w rosyjskiej telewizji w latach 1993–1994. W 2010 r. ukończyła Wyższą szkołę Fotografii i Multimediów im. Rodczenki w Moskwie (Kurs teorii i praktyki wideoartu). Członkini Związku Artystów Moskiewskich od 2014 roku. Brała udział w licznych wystawach, m.in. w 4. i 5. Moskiewskim Biennale Sztuki Współczesnej (2011 i 2013), w Międzynarodowym Biennale VIDEOAKT w Barcelonie (2011), Festiwalu Video Miden w Grecji (2013), w wydarzeniu Kosmos na ziemi i na niebie w Ghent w Belgii (2013), Lost Spaces w Berlinie (2014), tam również podczas Nomaden Kino, podczas festiwalu Videoholica w Warnie w Bułgarii (2014), na politycznym pokazie BRAVE NEW WORLD („Nowy wspaniały świat”) w berlińskim Institut für Alles Mögliche, w festiwalu sztuki wideo Crosstalk (Budapeszt), w charytatywnej aukcji sztuki BERLIN DLA UKRAINY (koordynatorka, Berlin 2015), w pokazie Time is Love (San Diego, USA, 2015 i Tirana, Albania, 2015