Ada Ada Ada „Gdy reprezentują cię dane tracisz część siebie” 4'51"
„Gdy reprezentują cię dane, tracisz część siebie” to wygenerowana przez AI praca wideo poruszająca zagadnienia sprzecznej natury płci, ciał, queerowości, algorytmów, danych, glitchów i sztucznej inteligencji. Wizualna strona pracy została wygenerowana przez model AI StyleGAN, który został przeszkolony przy pomocy zdjęć z projektu dokumentującego proces mojej tranzycji. Model jest celowo niedoszkolony i wykorzystuje parametry poniżej zalecanych standardów, aby uzyskać queerowe, zglitchowane obrazy.
Od strony audio praca zawiera nagrania głosu sklonowanego modelu AI nałożone na monotonny elektroniczny krajobraz dźwiękowy. Model ten został przeszkolony przy użyciu nagrań mojego głosu, który celowo oscyluje pomiędzy „męskim” a „żeńskim”. Syntetyczny głos odczytuje krótki tekst, który analizuje moje doświadczenia jako kobiety transseksualnej przez pryzmat języka i technopolityki sfery cyfrowej. Praca eksploruje zjawisko podporządkowania algorytmów oraz danych kategorialnemu pojmowaniu działania świata, co stoi w ostrym kontraście do faktu, że tożsamości queerowe z natury wychodzą poza percepcję binarną i kategorialną. Poprzez celowo niewłaściwe wykorzystanie technologii AI, praca ta stara się odkryć queerowe sposoby ekspresji w obrębie zglitchowanych algorytmicznych przestrzeni. W obliczu coraz bardziej wszechobecnych technologii cyfrowych, wideo działa jako queerowy wyraz buntu wobec obecnych paradygmatów binarności.
Ada Ada Ada (Dania) jest artystką algorytmiczną, która działa na przecięciu praktyk ekofeministycznych. Pracuje z tematami płci, queerowości i ciała przepuszczonego przez komputerowy algorytm, oprogramowanie, „sztuczną inteligencję” i inne. Ada sięga po różne formy sztuki - jej praktyka artystyczna do tej pory skupiała się głównie na fotografii performatywnej, sztuce generatywnej, internetowej, pisaniu, interaktywnych instalacjach, a także performensach z wykorzystaniem „sztucznej inteligencji” na żywo. Pytanie stanowiące istotę twórczości Ady brzmi: Jak w nowatorski sposób wykorzystać algorytmy do zrozumienia i zakwestionowania doświadczeń związanych z płcią i ciałem? Artystka łączy dane, teorię i obliczenia, aby spojrzeć na ludzkie doświadczenia przez nowe soczewki i perspektywy. Jej prace często bezpośrednio dotykają problemów społecznych, niepokoju i polityki, na przykład poprzez wizualne przedstawienie danych lub performensy, a jej tożsamość jako kobiety trans dodaje jej pracom osobistego kontekstu.
Prace Ady były wystawiane m.in. w Kopenhadze, Nowym Jorku, Paryżu, Walencji i w Berlinie.