Marisa Benito Crespo „Oni wszyscy nie żyją” 7'00''
W post-fotograficznym kontekście ery cyfrowej, zmienił się nasz sposób postrzegania obrazów; mają one inne znaczenia, zdematerializowały się. Każdego dnia powstają miliony zdjęć służących jako środek masowej komunikacji, ale zdjęcia te są jednorazowe i niemal natychmiast stają się nieaktualne. W efekcie toniemy w oceanie obrazów.
Ruch w internecie gwałtownie przybiera na sile, generując coraz więcej cyfrowych śmieci ze szkodą dla środowiska, marnując energię i cenne zasoby na ciągłe przekazywanie informacji. Celem tego projektu jest ukazanie uczuć i obaw związanych z fotografią wernakularną, z intymnością tego, co znane i przywiązaniem do tego, co namacalne. Praca ukazuje napięcia wytwarzane pomiędzy mediami fizycznymi i cyfrowymi umożliwiając ich dialog kształtowany przez różne języki i media. Wydrukowane fotografie oraz inspirowane nimi fragmenty poezji rozsiane w różnych miejscach książki tworzą czasoprzestrzeń tej pracy. Symbolizują one powrót do tego, co cielesne i namacalne. Fotografie rodzinne były kiedyś przekazywanym z pokolenia na pokolenie skarbem, który mogliśmy oglądać i dotykać, przywołując wspomnienie chwili lub ukochanej osoby. Często dzielenie się tymi fotografiami było aktem zbiorowym, który prowadził do wymiany opowieści i wspierał kształtowanie wspólnej tożsamości rodzinnej. Ci z nas, którzy doświadczyli przejścia z technologii analogowej na cyfrową, odkrywają, że nasze wspomnienia są między obie te technologie podzielone. Łatwo jest znaleźć konkretne zdjęcie w albumie, ale już trudniej wśród setek folderów i plików. Jeśli ich nie oglądamy, przestają istnieć. Jak będą wyglądać wspomnienia pokolenia cyfrowego? Ludzie nie będą już przechowywać swoich wspomnień, swojego życia i historii w albumach ani puszkach po ciasteczkach.
Marisa Benito Crespo (1974, Barcelona) ma tytuł licencjatki sztuk pięknych i magistry sztuki. Mieszka i pracuje w Kordobie, gdzie wykłada media audiowizualne w Mateo Inurria School of Art. Działalność zawodową łączy z badaniami, tworzeniem treści audiowizualnych i fotografią. Estetyka jej prac wywodzi się z obrazów kształtowanych doświadczeniem sensorycznym, wyobraźnią i pamięcią oraz językiem fotografii i kinematografii. Jej krótkie filmy były prezentowane na festiwalach i wystawach sztuki mediów na całym świecie. Zdobyła wiele nagród na międzynarodowych festiwalach: pierwsza nagroda na Bideodromo 2023 - International Experimental Film and Video Festival (Hiszpania), nagroda dla najlepszego filmu animowanego podczas Papa Historical Film Festival, 2024 (Węgry), Cortos en Femenino 2019 (Hiszpania), International Video art Festival Fem Tour Truck 2018 (Ameryka Łacińska) i inne.