Polska
Paweł Leszkowicz
Profesor w Zakładzie Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wykładowca akademicki i niezależny kurator specjalizujący się w międzynarodowej sztuce współczesnej, kuratorstwie i studiach nad LGBTQ. Jest autorem wystawy Ars Homo Erotica (2010) w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz licznych wystaw i sympozjów queerowych w Polsce i Wielkiej Brytanii.
Napisał cztery książki: Helen Chadwick. Ikonografia podmiotowości (2001), Miłość i demokracja. Refleksje na temat kwestii homoseksualnej w Polsce (2005), Art Pride. Sztuka gejowska w Polsce (2010) oraz Nagi mężczyzna: Akt męski w sztuce polskiej po 1945 roku (2012). Jego prace zostały opublikowane przez Routledge, Palgrave Macmillan, New York University Press, Ashgate i Manchester University Press. Był stypendystą Marie Curie Research Fellow na University of Sussex w Brighton (2011-2014), Senior Fulbright Research Fellow w One Gay and Lesbian Archives w USC Libraries w Los Angeles (2015-2016) oraz EU EURIAS Fellow w Helsinki Collegium for Advanced Studies (2016-2017).
Ostatnio pracował nad festiwalami sztuki w przestrzeni publicznej w Polsce w Lublinie i Gdańsku, które analizowały problematykę związaną z gościnnością i ekologią.
Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA).
dr hab. Łukasz Guzek, prof. Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku
W swojej pracy łączy badania naukowe z zakresu historii sztuki z krytyką artystyczną i praktyką kuratorską.
Jego zainteresowania badawcze obejmują sztukę XX wieku, a w szczególności sztukę lat siedemdziesiątych, w tym sztukę konceptualną, sztukę performance, sztukę instalacji, przełom modernizm/postmodernizm w sztukach wizualnych, a także dokumentację sztuki, rozumianą zarówno jako problem teorii sztuki, jak i praktykę archiwizacji, retencji, konserwacji i opieki nad dziełami współczesnych efemerycznych form sztuki. Prowadzone ostatnio badania łączą się z obszarem studiów nad performansem. Obecnie realizowany projekt badawczy dotyczy studiów nad sztuką współczesną w Europie Środkowej. Jego zainteresowania metodologiczne odnoszą się do badań nad sztuką form efemerycznych, opartych na czasie, miejscu i kontekście (metodologie kontekstualne). W krytyce artystycznej zajmuje się zagadnieniami praktycznymi (tematyka warsztatów), a także metodologicznymi podejściami w nauczaniu krytyki artystycznej.
2011 - obecnie - profesor na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Od 2009 roku do chwili obecnej jest redaktorem naczelnym czasopisma naukowego Sztuka i Dokumentacja (www.journal.doc.art.pl), wydawanego przez Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Ukazuje się ono dwa razy do roku.
Książki (w języku polskim):
dr Magdalena Radomska
Jako badaczka określa siebie jako postmarksistowską historyczkę sztuki, koncentrując swoje zainteresowania badawcze z jednej strony na sztuce Europy Środkowo-Wschodniej, komunistycznej i postkomunistycznej Europie, z drugiej zaś na filozofii marksizmu i postmarksizmu. W szerszej perspektywie geograficznej interesuje się również sztuką polityczną, skoncentrowaną na krytyce kapitalizmu.
Redaktorka magazynu kulturalnego Czas Kultury.
Autorka cyklu artykułów na temat najnowszych publikacji z zakresu filozofii postmarksistowskiej oraz serii tłumaczeń tekstów dotyczących filozofii Alaina Badiou, w tym tekstów samego Badiou.
Od 2009 roku pracuje na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, Wydział Nauk o Sztuce, Instytut Historii Sztuki, Zakład Historii Sztuki Współczesnej.
Kieruje Centrum Badań nad Sztuką Europy Środkowo-Wschodniej im. Piotra Piotrowskiego na UAM.
Czechy
Štěpánka Bieleszová
Kuratorka kolekcji fotografii w Muzeum Sztuki w Ołomuńcu. Jej zainteresowania badawcze skupiają się na sztuce Europy Środkowej po 1945 roku, zwłaszcza w krajach takich jak Polska, Węgry i Słowacja. Przez 25 lat pracowała jako główny kurator w Muzeum Sztuki w Ołomuńcu. Od początku towarzyszyła tworzeniu idei Forum Środkowoeuropejskiego w Ołomuńcu. Autorka wielu publikacji i wystaw: http://www.itf.cz/index.php?clanek=42
Ondřej Durczak
Jest absolwentem Instytutu Fizyki i Instytutu Twórczej Fotografii na Wydziale Filozofii i Nauki Uniwersytetu Śląskiego w Opawie. Zajmuje się historią publikacji fotograficznych po 1945 roku w Europie Środkowej. W swojej własnej twórczości fotograficznej koncentruje się na regionie ostrawskim i karwińskim. Ma na swoim koncie wiele wystaw autorskich, był także kuratorem wystaw zbiorowych: www.durczak.cz
Jiří Siostrzonek
Socjolog, pedagog akademicki i zastępca kierownika Instytutu Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opawie. Wykłada socjologię w fotografii, zajmuje się aspektami społecznymi w wykluczonych miejscowościach. Regularnie występuje jako ekspert w sprawach społecznych. Autor wielu publikacji i wystaw: http://www.itf.cz/index.php?clanek=2
Słowacja
Vladimíra Büngerová
W latach 1995-2000 studiowała na Wydziale Historii Sztuki i Kultury na Trnava University. Zajmuje się historią, teorią i krytyką sztuki współczesnej, sztuki użytkowej i designu. Przygotowała kilka wystaw dla Muzeum Sztuki w Żylinie, Galerii Nitra w Nitrze i Galerii Miejskiej w Rimavskiej Sobocie, Galerii Cypriana Majernika w Bratysławie oraz Małego Muzeum Karpackiego w Pezinoku, gdzie w latach 2000-2005 pracowała jako kurator kolekcji sztuki pięknej i rzemiosła. W latach 2003-2005 pracowała również nad kolekcją Pierwszej Słowackiej Grupy Inwestycyjnej. Vladimíra Büngerová zajmowała się również publikacjami skupiającymi się głównie na sztuce współczesnej, designie i sztuce użytkowej. W latach 2007 - 2009 pracowała jako kurator Kolekcji Rzemiosła Artystycznego i Projektowego (szkło, design), a od 2010 roku pełni funkcję kuratora Kolekcji Nowoczesnej i Współczesnej Sztuki Plastycznej w Słowackiej Galerii Narodowej w Bratysławie.
Ján Kralovič
ukończył studia z zakresu historii sztuki na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Trnavie. Pracuje jako historyk, krytyk, kurator specjalizując się w wielu zagadnieniach z zakresu sztuki współczesnej. W latach 2012-2016 prowadził badania naukowe w Wydziale Studiów Wizualnych i Kulturowych Centrum Badawczego Akademii Sztuk Pięknych i Designu w Bratysławie, gdzie obecnie pracuje prowadząc wykłady w Katedrze Teorii i Historii Sztuki z zakresu historii słowackiej sztuki XX wieku i nowych mediów, seminaria z zakresu teorii i interpretacji dzieł sztuki. Przedmiotem jego bieżących badań są także zagadnienia wizualnych form książki. Regularnie publikuje recenzje i studia w czasopismach (Jazdec, Ostium, FlashArt, artalk.cz, Profil súčasného umenia, Vlna i inne). W 2014 roku wydał Teritórium ulicy: Umenie akcie v mestskom priestore v rokoch 1965 - 1989 na Slovensku (The Territory of the Street : Action Art in Urban Space from 1965 to 1989 in Slovakia), a na początku 2017 roku monografię poświęconą wystawom w domach i działaniom w okresie "normalizacji", zatytułowaną Majstrovstvo za dverami: Majstrovstvá Bratislavy v posune artefaktu v kontexte bytových umeleckých stretnutí v 70. a 80. rokoch 20. storočia (Championship behind Door: Bratislava Championships in the Shift of Artefact 1979-1986 in the context of home exhibitions 1970s and 1980s)
Helena Markusková
W latach 1986-1991 studiowała teorię i zarządzanie kulturą na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie. Od 1991 roku jest kuratorem Galerii Sztuki Ernesta Zmetáka w Novych Zámkach. W swoich badaniach skupia się na współczesnej sztuce słowackiej, węgierskiej i czeskiej, tendencjach alternatywnych i intermedialnych. Zrealizowała kilka wystaw Lajosa Kassáka, ku jego czci oraz re-instalację jego wystaw. Od 1990 roku współpracuje z performerem Józsefem R. Juhászem, organizatorem festiwalu sztuki intermedialnej Transart Communication. W 1999 roku zainicjowała projekt PERTU, którego celem jest poszukiwanie analogii we współczesnej sztuce słowackiej i węgierskiej, realizowany w dwuletnich odstępach. Kolejne odsłony projektu są formą dialogu pomiędzy dwoma artystami, zajmującymi się kontekstualnością prac (László Fehér - Martin Knut, 1999, Milan Bočkay - Gyula Pauer, 2001, Július Koller - Sándor Pinczehelyi, 2003, Ádám Kéri - Juraj Meliš, 2005, Peter Bartoš - Tamás St. Auby, 2007, Klára Bočkayová - Zsófia Pittmann, 2009, Juraj Bartusz - István Nádler, 2011, Károly Hopp-Halász - Peter Rónai, 2013, Milan Dobeš - János Fajó, 2015, Emese Benczúr - Emőke Vargová, 2017, Endre Tót - Monogramista TD, 2019 ). Helena Markusková zajmuje się działalnością wydawniczą. Od 2018 roku jest dyrektorką Galerii Sztuki Ernesta Zmetáka w Novych Zámkach.
Węgry
Kata Balázs
Jest historykiem sztuki, mieszka i pracuje w Budapeszcie. Ukończyła historię sztuki oraz literaturę i lingwistykę węgierską na ELTE w Budapeszcie, a obecnie pracuje nad uzyskaniem doktoratu na tej samej uczelni. Była stypendystką na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz na Uniwersytecie we Florencji, gdzie brała udział w projekcie katalogowania archiwum Charlesa de Tolnay'a i badała sztukę początku XX wieku, skupiając się na artystach i teoretykach Europy Środkowej w Toskanii. Oprócz okresów współpracy z Ludwig Museum w Budapeszcie, pracy jako junior researcher grantee w Węgierskiej Akademii Nauk oraz udziału w SSE Heritage Project w Wielkiej Brytanii, uczyła w różnych szkołach i uczelniach, takich jak Uniwersytet Filmowy i Teatralny, Akademia Sztuki Visart (Ecole d'Art Maryse Eloy) czy Uniwersytet w Egerze. Od 2020 roku pracuje w acb ResearchLab. W swojej pracy koncentruje się na sztuce lat 80., fotografii i sztuce performance, a od niedawna także na tkaninie artystycznej.
Róna Kopeczky
Jest kuratorką i historyczką sztuki mieszkającą w Budapeszcie. W 2013 roku ukończyła studia doktoranckie z historii sztuki na Uniwersytecie Sorbona, z dysertacją badającą działalność grupy artystów abstrakcyjnych na Węgrzech w latach sześćdziesiątych, którzy uważali abstrakcję za postawę etyczną i formę artystycznego protestu przeciwko reżimowi komunistycznemu i socrealizmowi. W latach 2006-2015 pracowała jako kuratorka sztuki międzynarodowej w Ludwig Museum w Budapeszcie, gdzie skupiała się głównie na specyficznych dla miejsca i sytuacji praktykach artystów młodych i średniego pokolenia z regionu Europy Środkowo-Wschodniej, takich jak Katarzyna Kozyra, Société Réaliste czy Jasmina Cibic, oraz na konceptualnych praktykach starszego pokolenia, organizując retrospektywne wystawy Braco Dimitrijevića i Agnes Denes. W lutym 2015 roku dołączyła do acb Gallery w Budapeszcie jako dyrektor artystyczny, a także aktywna uczestniczka działalności wydawniczej acb Research Lab, skupiając się na zapomnianych, zaniedbanych lub ignorowanych dziełach węgierskiej neoawangardy. Brała udział w organizacji pierwszej edycji OFF-Biennále Budapeszt, która odbyła się w 2015 roku, oraz była członkiem zespołu kuratorskiego jego drugiej edycji, która odbyła się jesienią 2017 roku. Jest współzałożycielką Easttopics, platformy i centrum poświęconego sztuce współczesnej Europy Środkowo-Wschodniej. Jest również kuratorką kolejnej edycji Tallinn Print Triennial, której otwarcie planowane jest na początek 2022 roku w Tallinie, w Estonii.
Zsóka Leposa
Jest kuratorką i historyczką sztuki, obecnie mieszkającą w Islandii. Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Eötvös Loránd w Budapeszcie i posiada tytuł tłumacza języka niemieckiego w zakresie historii sztuki. W 2017 roku rozpoczęła studia doktoranckie z historii sztuki na Uniwersytecie Eötvös Loránd w Budapeszcie (Dysertacja: Abstraction In and Outside. Abstraction as Official Language of Modernism Under State Socialism). Od 2005 roku pracowała m.in. jako redaktorka w Węgierskiej Galerii Narodowej, kierowniczka projektu w organizacji pozarządowej tranzit.org oraz kuratorka i muzeolożka w Kiscell Museum - Galerii Miejskiej (część Muzeum Historycznego Budapesztu). Była kuratorką wielu wystaw i redaktorką publikacji akademickich. Od 2019 roku mieszka w Islandii i pracuje jako kierowniczka projektu kolekcji muzealnej i kuratorka w LÁ Art Museum w Hveragerði na południu wyspy.
Ułatwienia dostępu
