Olga Klip o projekcie:
Przyjmiemy jedno dzieło – bez żadnych ograniczeń i konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów – które jego twórca/twórczyni chce nazwać sztuką, od każdego, kto chce nazwać siebie artystą/artystką. Idea projektu opiera się na założeniu, że artystów i artystek jest o wiele więcej, niż zwykliśmy oglądać na wystawach. „Instytucje kochają ograniczenia” – powiedział Walter Hopps ponad czterdzieści lat temu i zorganizował wystawę, na której pokazał wszystkie przekazane przez artystów prace.
W 2017 roku młoda kuratorka Olga Klip, podążając za aspiracjami Waltera Hoppsa, zaprosiła wszystkich artystów z Mińska i całej Białorusi, bez względu na wiek, płeć, wykształcenie czy doświadczenie wystawiennicze, do przyniesienia po jednym dziele sztuki. Po 36 godzinach przyjmowania artystów z ich pracami, w galerii o powierzchni prawie 2000 m2 znalazło się 661 dzieł. Od tego czasu wystawa stała się cyklicznym, corocznym wydarzeniem i została przeniesiona do Narodowego Centrum Sztuki Współczesnej w Mińsku. W 2019 roku wzięło w niej udział 760 artystów, prezentujących po jednej pracy. Co roku publikowany był także katalog zawierający wszystkie prace. Do tej pory udało się zaangażować w projekt łącznie kilka tysięcy artystów i artystek.
W 2021 roku ze względu na ograniczenia spowodowane pandemią Covid-19 i sytuacją polityczną na Białorusi, projekt przeniósł się całkowicie do Internetu. W związku z tym, że wystawa odbywa się wirtualnie, z przyjemnością zapraszamy artystów i artystki z całego świata do przyłączenia się do projektu i zaprezentowania jednego dzieła sztuki lub czegokolwiek, co twórca/twórczyni zechce nazwać sztuką. Wszystkie zebrane prace zostaną opublikowane w katalogu dostarczonym uczestniczącym artystom i artystkom oraz zostaną pokazane na wirtualnej wystawie.
Termin naboru: 10 maja 2021 (do godz. 23:45)
Koszt udziału: 30 byn / 45 pln / 10 euro / 15 usd
Historia projektu:
Pod koniec stycznia 2017 roku, na dwa tygodnie przed otwarciem wystawy, ogłosiliśmy otwarty nabór dla wszystkich artystów i artystek, z zaproszeniem do przyniesienia jednego dzieła lub czegokolwiek, co jego twórca nazwałby sztuką. Projekt odbywał się wówczas w dużej, prywatnej galerii sztuki w Mińsku. Wieść szybko rozeszła się pocztą pantoflową, każdy dziennikarz zajmujący się sztuką informował o trwającym naborze, a na Facebooku post z informacją o projekcie udostępniono sto razy. Artyści ze swoimi pracami byli przyjmowani przez trzy dni, po 12 godzin dziennie, w sumie 36 godzin – co stanowiło wyraz hołdu dla projektu Waltera Hoppsa „36 godzin”, który zainspirował całe przedsięwzięcie. W rezultacie, 661 artystów przyniosło swoje prace. Wśród uczestników byli ludzie w różnym wieku, posługujący się różnymi technikami, wybitni artyści, dzieci, studenci szkół artystycznych oraz osoby, które nie traktują sztuki poważnie.
Projekt okazał się wielkim sukcesem i powtórzyliśmy go w następnym roku w Narodowym Centrum Sztuki Współczesnej (NCCA) w Mińsku. Podczas trzeciej edycji zorganizowaliśmy wystawę w trzech innych dużych miastach na Białorusi i zaprezentowaliśmy lokalnych uczestników podczas Trzeciej edycji w NCCA. W 2019 roku, w projekcie wzięło udział 760 uczestników. W 2020 roku, w związku z pandemią, warunki organizacji były znacznie utrudnione, jednak mimo tego udało się zebrać prace artystyczne i przygotować wirtualne oprowadzanie po wystawie, a także wydać katalog wystawy.
Ułatwienia dostępu
