Nazywam się Elise Alloin. Przyjechałam z Francji na kilkumiesięczną rezydencję artystyczną w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Poszukuję osób, które chciałyby podzielić się swoimi wspomnieniami sprzed 30 lat, związanymi z katastrofą w Czarnobylu, po której radioaktywna chmura przemieszczała się po Europie, by 26–27 kwietnia 1986 przybyć nad wybrzeże Bałtyku.
⚛️ Czy widziałaś/eś tę chmurę?
⚛️ Czy zauważyłaś/eś coś wyjątkowego w te dni?
⚛️ Czy masz jakiekolwiek zdjęcia dokumentujące ten fenomen, zanim jeszcze wiadomo było dokładnie, co się dzieje?
Moja praca artystyczna skupia się na badaniu związków człowieka z radioaktywnością. Katastrofa w Czarnobylu miała miejsce ponad 30 lat temu i była bardzo ważnym wydarzeniem w naszej wspólnej świadomości o zagrożeniu, jakie niesie ze sobą energia atomowa.
Ja miałam wówczas 14 lat. We Francji było bardzo deszczowo. Otrzymywaliśmy lakoniczne wiadomości za pośrednictwem radia, a tydzień później dotarła do nas informacja, że chmura radioaktywna zatrzymała się na granicy z Niemcami... Wszyscy czuli, że rząd nas okłamuje, ale przez dłuższy czas nie było dostępu do żadnych informacji na temat prawdziwego zagrożenia i skażenia. W mojej młodzieńczej wyobraźni efekty katastrofy jawiły się jako fantastyczne krajobrazy pełne popiołów.
Chciałabym wymienić się wspomnieniami dotyczącymi skutków katastrofy w Czarnobylu, porozmawiać o odczuciach i reakcjach na to niewidzialne zjawisko. Wasze wspomnienia, historie, byłyby częścią moich artystycznych poszukiwań i trwającego od 2010 roku projektu pt. „Mała dawka”.
Pod tym
linkiem można cofnąć się do wydarzeń z tamtych lat i zobaczyć jak chmura radioaktywna rozprzestrzeniała się między 26 kwietnia a 10 maja.
Czekam na Wasze historie!
📩 Jeśli jesteś zainteresowana/y spotkaniem, czekamy na wiadomość do 6 listopada pod adresem rezydencje@laznia.pl.
Ułatwienia dostępu
