Poszerzony warsztat. Program wsparcia dla ukraińskich artystów i artystek
Październik – grudzień 2022
Głównym zamysłem projektu jest stworzenie dla artystek/ów ukraińskich bezpiecznej i otwartej na dialog przestrzeni. Rezydencje, warsztaty, wykłady, spotkania wspierać mają rozwój ich praktyk artystycznych. Większość zaangażowanych w inicjatywę znalazła się w Polsce w skutek inwazji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku. Poczucie, że wojna stanowi realną rzeczywistość wydaje się już częścią naszej codzienności, a opinia publiczna przyzwyczaiła się do trwającego konfliktu. Działaniami w CSW ŁAŹNIA staramy się nadal manifestować naszą solidarność i niezgodę. Od samego początku wojny prowadzimy szereg działań wspólnie z ukraińskimi artystami/kami, zapewniając długoterminowe rezydencje, organizując wystawy i pokazy filmowe, działania edukacyjne, jak i inne wydarzenia. W październiku rozpoczęliśmy kolejny program dzięki dofinansowaniu Goethe-Institut. Jego celem jest udzielenie wsparcia merytorycznego oraz logistycznego dla artystek/ów ukraińskich poprzez organizację serii rezydencji artystycznych oraz wydarzeń otwartych dla innych artystów/tek z Ukrainy, przebywających w Trójmieście. Zaplanowane zostały także spotkania z polskimi artystkami/ami, które staną się okazją do wymiany wiedzy oraz doświadczenia, poznania się i uczenia od siebie, poruszenia tematów ważnych w twórczości dla obu stron, opisania wykorzystywanych narzędzi, strategii artystycznych i warsztatu. Skupienia się na relacji miedzy pisaniem a sztuką, języku jakim posługują się artystki/ści w opisywaniu swojej twórczości, analizie form prezentacji swojej pracy podczas poszukiwania źródeł dofinansowania. W końcu też – po prostu byciu razem, w poczuciu bezpieczeństwa i tymczasowej stabilizacji, stworzeniu miejsca otwartego na wymianę informacji, rozmowę i drugą osobę.
Rezydenci/tki biorący/e udział w projekcie „Poszerzony warsztat”: Dmytro Krasnyi, Anastazja Kolibaba, Inga Levi, Hanna Vashchenko (Anna Holograma)
Artystki współpracujące z zespołem rezydentów/tek: Bogna Burska, Anna Królikiewicz, Dominika Skutnik, Iwona Zając, Anna Zvagintseva
Zespół kuratorski realizujący projekt: Lila Bosowska, Aleksandra Księżopolska, Natalia Revko
Współpraca: Anna Kwiatkowska
Projekt jest finansowany przez Fundusz Stabilizacyjny na Rzecz Kultury i Edukacji 2022 Niemieckiego Federalnego Urzędu Spraw Zagranicznych oraz Goethe-Institut (Kwota wsparcia: 12000 EUR).
Współpracujące duety artystyczne polsko–ukraińskie:
Anastasia Kolibaba – Anna Królikiewicz
Anastasia Kolibaba – urodziła się w Odessie w 1994 roku, ukończyła Grekov Art College (Odessa), gdzie studiowała na wydziale malarstwa. Pracuje w technice malarstwa, rzeźby, grafiki i instalacji. W swojej praktyce artystycznej skupia się na eksperymentach opartych na wyjątkowo osobliwej tradycji szkoły malarskiej w Odessie, będącej historycznym centrum kultury północnego regionu Morza Czarnego. Jej prace stanowią refleksję na temat procesów społecznych, politycznych i kulturowych.
2022: Rezydencje w: Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA, Gdańsk; Foundation Saastamoinen, ARTISTS at RISK institution, Helsinki; Foundation Sant`Elia, Palermo, gdzie miała także indywidualną wystawę "Sur24". Uczestniczyła w wystawie zbiorowej "До війни", Muzeum Sztuk Pięknych w Odessie.
2021: Wystawy zbiorowe: "Споглядаючи мінливий простір", Muzeon, Odessa; Transcarpathia Art Residence "Inside&Outsie", Użgorod.
2020: Wystawa indywidualna "191", Museon, Odessa; wystawa zbiorowa, "z archiwum", Galeria Sztuki INVOGE, Odessa.
Anna Królikiewicz – uzyskała dyplom na Wydziale Malarstwa ASP Gdańsk w 1993 roku, tytuł naukowy profesora nadany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej – 2018, doktorat w roku 2000, po uzyskaniu w 2010 roku tytułu doktora habilitowanego prowadzi Czwartą Pracownię Rysunku. W latach 2001-2003 uczyła w kilku pracowniach na wydziałach Sztuki i Projektowania Graficznego Bilkent University w Ankarze, od 2013 wykłada przedmiot Kształt Smaku w School of Form w Poznaniu. Oddana monumentalnemu rysunkowi i instalacji, zdarza się, że pisze (stała kolumna w magazynie „USTA” poświęcona związkom sztuk pięknych i pokarmu).
Autorka wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, swoje prace pokazywała m. in. w Nowym Jorku, Istambule, Ankarze, Kilonii, Brukseli, na międzynarodowych festiwalach sztuki współczesnej, w opuszczonym sklepie mięsnym w Sopocie, refektarzu Zakonu Kartuzów, oliwskim lesie, pustym mieszkaniu na krakowskim Salwatorze.
Na przełomie 2018 / 19 pracowała nad scenografią do dramatu według powieści Alexandra Dumas: „Die Bartholomäusnacht ” w Theater Freiburg w Niemczech. Współautorka, redaktorka naukowa i współwydawca monografii naukowej “Międzyjęzyk” porządkującej wątek użycia pokarmu jako medium w sztuce współczesnej, foodarcie, sztuce relacyjnej w polu malarstwa, antropologii, historii sztuki. Ostatnie realizacje z 2022 roku powstały na zaproszenie Muzeum POLIN w Warszawie i metaforyzują zagadnienia dotyczące kuchni żydowskiej na wystawie "Od kuchni. Żydowska kultura kulinarna".
Laureatka nagród rektorskich za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne, dwukrotnie stypendystka miasta Sopot oraz Marszałka Województwa. Laureatka nagrody Prezydenta Miasta Gdańska za 25 lat pracy twórczej, oraz Muza Sopotu w dziedzinie Kultury i Sztuki 2019, nominowana do tytułu Człowieka Roku w Kulturze 2019 i 2020 (Pomorskie Sztormy 2019 i 2020 ), nominacja finałowa do nagrody Spelndor Gedanensis 2020. W 2019 wyróżniona odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej.
Dmytro Krasnyi – Dominika Skutnik
Dmytro Krasnyi – ukraiński artysta urodzony w 1985 roku w Makarowie w obwodzie kijowskim. Pierwsze lata spędził w obwodzie czernihowskim, a przez ostatnie 20 lat mieszkał w Kijowie. Pracuje w takich technikach jak grafika, fotografia, ceramika, kolaż, ready-made. Dmytro uczestniczył w szeregu wystaw zbiorowych i indywidualnych w Ukrainie i w innych krajach Europy. W swojej praktyce porusza tematy pamięci zbiorowej, rytuałów, rzeczywistości magicznej.
W 2017 roku znalazł się wśród finalistów wystawy młodych artystów MUKHI; w 2019 roku został stypendystą programu Gaude Polonia, podczas którego studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu; w 2022 roku był jednym z uczestników Vienna contemporary 2022. Rezydencje artystyczne w 2022 roku: Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA oraz MEWKA Galeria Społecznie Zaangażowanaw Gdańsku.
Dominika Skutnik – autorka instalacji, rzeźb, fotografii. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i filologii angielskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Wystawia w Polsce i za granicą. Stypendystka: miasta Brema, Niemcy (2004); miasta Strasburg, Francja (2011), Forum Stadtpark w Grazu, Austria (2005); 18th Street Arts Center w Santa Monica, USA (2006); The Getty Reseach Institute, Los Angeles, USA (2006); Kuenstlerhaus Schoeppingen, Niemcy (2011); Gyeonggi Creation Center, Korea Południowa (2013); Centrum pro současné umění FUTURA w Pradze, Czechy (2014),
Region Blekinge AiR w Ronneby, Szwecja (2018); Hollufgård Skulpturpark AiR w Odense, Dania (2020-2021); Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2021).
Wystawy indywidualne artystki: Rzeźba Terenu vol. 3 / Naszyjniki, Nakolanniki (Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, 2021); Rzeźba Terenu vol. 2 / Sculpture of the Terrain vol.2 (Gdańska Galeria Miejska, 2020); Rzeźba Terenu / Sculpture of the Terrain (Ronneby Kulturcentrum, Szwecja 2019); White Cube Rot (Verein für Raum und Form in der Bildenden Kunst, Wiedeń, Austria 2012); From Dialog to Goliad – Dominika Skutnik & Henrik Eiben (Gdańska Galeria Miejska, 2009); Momentum (Warszawski Aktyw Artystów, Warszawa 2007); Tattoo (instalacja site-specific, Platan Gallery, Budapeszt, Węgry 2005); Direction (instalacja site-specific, KOLO Gallery, Gdańsk 2003); Obiekty malarskie (WYSPA, Gdańsk 2001).
Inga Levi – Iwona Zając
Inga Levi – urodzona i związana z Kijowem. W 2011 roku ukończyła ilustrację książek na Kijowskim Uniwersytecie Politechnicznym (NTUU KPI), na wydziale wydawniczym. Pracuje w dziedzinach grafiki i malarstwa. Od 2000 roku koncentruje się na przestrzeni miejskiej, architekturze i sztuce monumentalnej. Te zainteresowania wpłynęły na jej praktykę artystyczną ewoluując w kierunku pracy z pejzażem miejskim, a później – z mozaikami, instalacją.
W 2021 kuratorka renowacji mozaik Centralnego Dworca Autobusowego w Kijowie (1960-61, autorstwa A. Rybachuk i V. Melnychenko). W latach 2018-2019 – autorka mozaik, reprezentowała autora V. Melnichenko w części artystycznej renowacji fontanny w Kijowskim Pałacu Dzieci i Młodzieży "Gwiazdy i Konstelacje" (1963-65, autorstwa A. Rybachuk i V. Melnychenko). Od 2015 roku członkini grupy ds. zachowania archiwum fotograficznego huculskiego artysty Paraska Plytka-Horytsvit.
Absolwentka wydziału Sztuki Współczesnej Kijowskiej Akademii Sztuk Medialnych w 2021 roku. Stypendystka programu Gaude Polonia, 2021. Obecnie studentka na Wydziale Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Iwona Zając – artystka wizualna, muralistka. W 2017 r. uzyskała tytuł doktora sztuki w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, w pracowni prof. Piotra Józefowicza, we współpracy z promotor pomocniczą dr Katarzyną Lewandowską. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Do jej najbardziej znanych projektów należy Stocznia, seria szablonów na zewnętrznych murach Stoczni Gdańskiej (www.stoczniaweterze.com).
Wybrane wystawy indywidualne: 2021 Return, Kulturcentrum Ronneby Konsthall, Ronneby; 2017 Cud ciężkiej pracy jako rytuał codziennego życia, Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA, Gdańsk; 2012 The Foreign Woman, Kursaal Gallery Space, Southend; 2011 Gazownia moja miłość, ARTbus, Polska Prezydencja, Nadbałtyckie Centrum Kultury, Sopot; 2007 Mama, SPACES, Cleveland.
Wybrane wystawy zbiorowe: 2015 Exporting Gdańsk, HDLU, Zagrzeb, Chorwacja; 2014–2013 Inne Siostry, Iwony Zając i Delaine Le Bas, Gdańska Galeria Miejska; 2008 1118 miles, The Town Hall Galleries, Ipswich; 2006 Malarstwo Polskie XXI wieku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa.
Wybrane pobyty rezydencyjne; 2020 Woven Network, międzynarodowy projekt artystyczny online, Ukraina, Polska, Szwecja, Szkocja; 2018–2020 Memory of Water, międzynarodowy projekt artystyczno-badawczy: Gdańsk (Polska), Govan (Szkocja), Limeryk (Irlandia), Levadia (Grecja), Ostenda (Belgia) oraz Sztokholm/Goteborg (Szwecja); 2012–2014 Telling the Baltic, międzynarodowy projekt artystyczny dotyczący krajów znajdujących się w obszarze Morza Bałtyckiego; wystawa zbiorowa Blekinge County Museum, Karlskrona, CSW ŁAŹNIA, Gdańsk, Kunsthalle, Rostock, Art on Board, Stena Vision, Stena Spirit, Comunication Changes Attitude, Kłajpeda; 2012 Artist-in-Residence, METAL, Southend, Anglia; 2007 Artist-in-Residence, SPACES Word Artists Program, Cleveland, Stany Zjednoczone.
Anna Vashchenko (Anna Holograma) – Bogna Burska
Anna Vashchenko (Anna Holograma) – urodzona w 1981 roku w Berdiańsku architektka, projektantka graficzna i artystka cyfrowa. Ukończyła Państwowy Techniczny Uniwersytet Budownictwa i Architektury w Charkowie. Anna tworzy dynamiczne sceny dla spektakli audiowizualnych. U podstaw tych prac leży wieloletnia pasja do glitch artu i sztuki generatywnej. Tworzy cyfrowe obrazy i filmy wideo, dokonując licznych manipulacji zdjęciami i przekształcając je w urzekające wizualnie dzieła.
W latach 2021-2022 jako artystka video Anna brała udział w: "Поэтроника" ("Poetronica") festiwal poezji współczesnej, sound artu i video artu; Videomapping "Zhyvyi Kvit" na fasadzie Kvity Ukrainy; Media art | OFAR | Open Format Art Residence; How Far Is Now? - współpraca music venus; wystawa: „Mogę mówić tylko o wojnie / Mogę mówić nie tylko o wojnie”, Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA.
Bogna Burska – malarka, fotografka, autorka instalacji, prac wideo, filmów found footage i tekstów dramatycznych, reżyserka. Profesora, doktora habilitowana w Katedrze Intermediów ASP w Gdańsku. Prowadzi też zajęcia na kierunku Sztuki społeczne w IKP na Uniwersytecie Warszawskim. Reprezentowana przez Galerię Szarą w Warszawie. Często pojawiającym się motywem w jej pracach jest krew: zalane farbą w krwistym kolorze instalacje czy czerwone obrazy. Burska zestawiała ze sobą to, co piękne z tym, co jest powszechnie uważane za brzydkie, odrażające, odrzucane. Jej twórczość bywa określana jako połączenie sztuki krytycznej z problematyką estetyczną. Przez wiele lat zajmowała się też wideo found footage ukazując mechanizmy powstawania i obrazowania współczesnych narracji kulturowych. Najnowsze, poetyckie obrazy artystki stały się delikatne i organiczne. Mówi o sobie, że zajmuje się problemami z budowaniem spójnych obrazów rzeczywistości. Jest autorką Gniazda, Końca przemocy (wraz z Magdą Mosiewicz), Buntu Głuchych, a także innych tekstów prezentowanych w galeriach sztuki i przestrzeniach teatralnych.
Członkini zespołu kuratorskiego:
Natalia Revko – kuratorka i badaczka z Odessy (Ukraina), tymczasowo mieszkająca w Gdańsku po rosyjskiej inwazji Ukrainy. Natalia jest kuratorką-rezydentką w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA od marca 2022 roku.
Natalia pracuje z archiwami sztuki nowoczesnej i współczesnej w Odessie (Ukraina). Od lat rozwija swoje własne archiwum, które zawiera historie mówione, cyfrowe kopie z prywatnych kolekcji artystów/ek i kuratorów/ek. Skupia się na podziemnych środowiskach artystycznych lat 1970-80, a także na powstających w latach 90. pierwszych instytucjach sztuki współczesnej i praktykach kuratorskich.
Do tematu badań podchodzi śledząc konkretne techniki, historie i praktyki poprzez powtarzanie i wdrażanie działań, próbując badać zagadnienia niewidoczne dla akademickich metodologii. Jako kuratorka i szefowa organizacji pozarządowej Slushni Rechi, Natalia współpracuje przede wszystkim z początkującymi artystami/ kami. W praktyce kuratorskiej interesują ją powiązania między topografią miasta, architekturą wernakularną, pamięcią zbiorową i kwestiami środowiskowymi.
Розширений воркшоп: програма підтримки для українських мисткинь та митців у Тримісті
Ми розпочинаємо новий проєкт, спрямований на підтримку українських художниць та художників, які живуть в Україні, а також тих, хто опинився в Тримісті через повномасштабне вторгнення Росії в Україну. З початку війни Центр сучасного мистецтва LAZNIA проводить ряд заходів спільно з українськими мисткинями та митцями: організовує довгострокові резиденції, виставки та інші заходи.
Нова програма, яку фінансує Goethe Institute, продовжує ці активності. Планується, що в рамках проєкту українські та польські мисткині та митці поділяться своїми знаннями та досвідом один з одним. Цей обмін має на меті підтримати українських художниць та художників у розвитку мистецьких практик.
Учасники програми: Анастасія Колібаба та Анна Крулікевич, Анна Ващенко та Богна Бурська, Дмитро Красний та Домініка Скутнік, Інга Леві та Івона Зайонц, Анна Звягінцева.
Проект також включатиме ряд заходів, доступних для інших мисткинь та митців з України, а також для польської аудиторії.
Команда, яка реалізує проект: Наталія Ревко, Александра Ксенжопольська, Ліля Босовська, Анна Квятковська.
Проєкт фінансується Стабілізаційним фондом культури та освіти 2022 Федерального міністерства закордонних справ Німеччини та Goethe-Institut.
Ułatwienia dostępu
