Wykorzystując różnorodne sposoby odczytywania fizjologicznych parametrów organizmu, których monitorowanie możliwe jest dzięki powszechnie dziś wykorzystywanym w medycynie technologiom takim jak: EKG, EEG, EMG, MMG czy rezonans magnetyczny artyści zaangażowani w projekt tworzą audiowizualne performansy, w których niewidoczna, wewnętrzna, trzewiowa aktywność ciała z jednej strony poddawana jest wizualizacji, a z drugiej stanowi źródło danych, sterujących w czasie rzeczywistym oprogramowaniem generującym obraz i dźwięk. W ten sposób powstają dynamiczne, interaktywne performansy audiowizualne podejmujące szereg istotnych dla współczesnej kultury zagadnień. W jaki sposób zmienia się percepcja biologicznego organizmu w wyniku rozwoju biotechnologii? Czy, i jeśli tak, w jaki sposób nowa wiedza o ciele wpływa na jego kulturowe konceptualizacje? Jak biotechnologie wpływają na zmiany takich kategorii, jak: podmiotowość, indywidualność, osobowość? W jaki sposób sztuka może interpretować osiągnięcia nauki i technologii? W jaki sposób zmienia się praktyka artystyczna pod wpływem wiedzy naukowej i rozwoju nowych technologii?
Ważnym aspektem przedsięwzięcia jest dążenie do upowszechnienia wiedzy z zakresu nauk biologicznych, przede wszystkim biomedycyny oraz nowych technologii przez ukazanie ich w kontekście sztuki. Przedstawiane w projekcie działania sytuują się w istotnym dla współczesnej sztuki nurcie konwergencji sztuki nauki i technologii. Artyści zaangażowani w projekt prowadzą badani i tworzą w ścisłej współpracy z przedstawicielami środowisk naukowych. Ich aktywność oparta jest zarazem na zasadach Creative Commons i open source, co pozwala na szeroką wymianę doświadczeń z wszystkimi użytkownikami Internetu i jednocześnie otwiera praktykę artystyczną na środowiska nie związane bezpośrednio ze sztuką.
W projekcie uczestniczą trzej artyści – Marco Donnarumma, Gerard Lebik i Maciej Ożóg – którzy przedstawią trzy interaktywne performansy audiowizualne.
Marco Donnarumma zaprezentuje dwa performansy Music For Flesh II and Ominous, w których wykorzystuje skonstruowany przez siebie biofizyczny instrument audiowizualny Xth Sense. Pozwala on na odczytywanie, sonifikację i wizualizację napięć mięśniowych (technologia MMG – Mechanomyogram). Bio sygnały sterują zarazem wykonanym przez Donnarumma oprogramowaniem generującym na żywo dźwięk i obraz.
Gerard Lebik przestawi projekt Tractography Neural Tracts Noise, w którym do generowania obrazu i dźwięku wykorzystuje technologię rezonansu magnetycznego, w szczególności metodę obrazowania tensora dyfuzji, umożliwiającą uwidocznienie kierunku i ciągłości przebiegu włókien nerwowych na organizmie.
Interaktywny performans Macieja Ożoga Transient Body/Liminal Space podejmuje problem sprzężenia zwrotnego pomiędzy niewidzialną biologiczną aktywnością organizmu a również niewidzialną przestrzenią sygnałów elektromagnetycznych emitowanych przez urządzenia elektroniczne. Sygnały pozyskiwane z sensorów biometrycznych EKG, EMG, MMG) połączone zostają z monitorowaniem fal elektromagnetycznych w zakresie mikrofalowym, emitowanych przez urządzenia, takie jak: komputerowe sieci bezprzewodowe, urządzenia typu Bluetooth oraz telefony komórkowe.
Marco Donnarumma [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.]
Artysta zajmujący się nowymi mediami, sztuką dźwięku, performer i nauczyciel akademicki. Urodził się we Włoszech, aktualnie mieszka i pracuje w Londynie. Łącząc w swej twórczości badania nad biomediami, muzykę, teatr, performans, społecznościowe praktyki partycypacyjne (open source) i kodowanie subwersyjne, Donnarumma poszukuje relacji pomiędzy twórczością krytyczną i humanistycznym podejściem do technologii. Jego biofizycznych system Xth Sense zdobył pierwszą nagrodę w konkursie na nowatorskie instrumenty muzyczne Margaret Guthman Musical Instrument Competition i został uznany w 2012 roku za najbardziej innowacyjny instrument muzyczny przez Georgia Tech Center for Music Technology w USA. Ostatnio Donnarumma był kuratorem projektu HYPERLINK „http://marcodonnarumma.com/texts” Biotechnological Performance Practice i edytorem naukowym wydawnictwa poświęconego wykorzystaniu technologii biometrycznych w muzyce i sztuce performens (eContact!, 14,2).
Donnarumma występował i wykładał w 40 krajach, w tym w USA i Południowej Ameryce, Europie, Indiach, Chinach, Korei Południowej i Australii. Jego prace były prezentowane na wielu międzynarodowych festiwalach sztuki nowych mediów (ISEA, Venice Biennale, Biennale WRO), festiwalach muzycznych (FILE, Sonorities, Némo, Mapping, Piksel, Re-New, Laboral, EMAF) i znaczących konferencjach naukowych (NIME, ICMC, Pure Data Convention, Linux Audio Conference@Stanford CCRMA, SICMF).
Projekty Donnarummy zyskały szerokie zainteresowanie mediów, były przedstawiane i recenzowane w mediach takich, jak: BBC, Reuters, Wired, Create Digital Music, We Make Money Not Art, Rhizome, Weave, Digicult. Donnarumma był rezydentem znaczących instytucji artystycznych, takich jak: Inspace (UK) oraz National School of Theatre and Contemporary Dance (Dania). Jego prace były finansowane przez Komisję Europejską, British Council, Creative Scotland, New Media Scotland, and the Danish Arts Council.
Aktualnie pracuje i przygotowuje rozprawę doktorską pod kierunkiem prof. Atau Tanaki w Embodied Audio Visual Interaction (EAVI) Research Group, Goldsmiths, University of London. Jego badania są w pełni finansowane przez European Research Council (ERC).
Na przestrzeni ostatnich dwóch lat prowadził szereg warsztatów poświęconych wykorzystaniu biotechnologii w muzyce i sztukach audiowizualnych oraz wolnemu oprogramowaniu (open source). Wybrane instytucje, które organizowały jego warsztaty to: Harvestworks, Nowy Jork, USA; SESC Sao Paulo, Brazylia; UNAM and CENART Meksyk; NK, LEAP Berlin; Newcastle CultureLab, University of London, Glasgow Centre for Contemporay Arts; UPR Universidad de Puerto Rico; Gotland University Institute for New Media Art and Technology, Szwecja.
Od 2007 roku jest dyrektorem artystycznym Live Performers Meeting www.liveperformersmeeting.net [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.], corocznych spotkań międzynarodowych artystów nowych mediów. Jest aktywnym członkiem SLE, Sound Lab Edinburgh, i współpracownikiem CIRCLE www.eca.ac.uk/circle [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.], grupy naukowców, badaczy i artystów z siedzibą w Edynburgu. Inne działania to: główny programista w FLxER.net, specjalista w www.VagueTerrain.net [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.] i założyciel Pure Data Scotland User Group [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.].
Gerard Lebik
www.soundcloud.com/gerardlebik [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.]
www.zopan.bandcamp.com [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.]
Gerard Lebik muzyk, kompozytor, kurator muzyczny, tworzy dźwięk i muzykę poprzez improwizację, notację muzyczną oraz manipulowanie materiałem dźwiękowym, stosując media akustyczne i elektroniczne.W 2007 ukończył wrocławską Akademię Muzyczną. Zaczynając od muzyki klasycznej, przez jazz i free improvisation, dociera do muzyki elektronicznej, eksperymentalnej, sound-artu i noise’u.
Współpracował z takimi artystami jak Eryck Abecassis, Kazuhisa Uchihashi, Rob Mazurek, Keith Rowe, Brian Labycz, Hernani Faustino, Gabriel Ferrnandini, Noritaka Tanaka, Bettina Wenzel, hans w koch, Joker Nies, Jaimie Branch, Anton Hatwich, Marc Riordan, Sebastian Meissner, Paweł Janicki.
Ważniejsze wydarzenia:
Maciej Ożóg
Teoretyk i historyk sztuk medialnych, muzyk. Opublikował szereg prac poświęconych filmowi awangardowemu, sztuce wideo i sztuce nowych mediów. W 2002 roku uzyskał tytuł doktora za dysertację poświęconą personalnemu nurtowi amerykańskiej awangardy filmowej. Zajmuje się historią i teorią sztuk medialnych, problematyką cyberkultury, społeczeństwa informacyjnego, studiami nad kulturą nadzoru (surveillance studies), problematyką posthumanizmu, mediami taktycznymi, a także badaniami artystycznego wykorzystania mediów lokacyjnych i technologii mobilnych. W 2007 roku uzyskał grant habilitacyjne MNiSW na realizację projektu „Monitoring, inwigilacja, obserwacja jako temat i metoda kreacji artystycznej w sztuce mediów cyfrowych“. Książka pod tym samym tytułem ukaże się w 2013 roku. W roku 2012 uzyskał grant Narodowego Centrum Nauki na realizację projektu badawczego „Krytyczny wymiar sztuki nowych mediów”.
Założyciel licznych projektów muzycznych i multimedialnych. W latach 1990-93 współtworzył Noize Dance Esthetics (multimedialny projekt łączący post-industrial z minimal techno). W roku 1992 wraz z Joanną Niekraszewicz powołał do istnienia multimedialny projekt Spear, który wydał 4 płyty CD, uczestniczył w licznych kompilacjach, występował samodzielnie i podczas licznych festiwali. W 2005 roku wraz z Pawłem Cieślakiem założył projekt Ben Zeen, który wydał dwie płyty: Sierść (2007) i „error / błąd“ (2009). W latach 2009-2011 tworzył duet electro Aural Treat wraz z Martą Heberle. Pod koniec 2009 roku zainicjował audiowizualny projekt Nonstate (strona insternetowa Nonstate [Uwaga! Link otwiera się w nowej karcie]).
Obecnie Nonstate występuje w składzie: Maciej Ożóg – electronics, Bartłomiej Kuźniak – bass, kontrabas, saksofon, Mac Umatik – live analog/digital video. Współtworzy grupy Sub Spa oraz Qantum Vaccum Oscillator. W 2012 roku rozpoczął solowy projekt Feral Sound Kitchen, w którym łączy performans z generowanymi na żywo dźwię̨kiem i obrazem.
W 1998 roku założył wytwórnię Ignis Projekt poświęconą różnym odmianom elektronicznego eksperymentu. Ignis opublikowała płyty takich wykonawców jak: Francisco Lopez, Ultra Milkmaids, Vance Orchestra, Indra Karmuka, Crawl Unit, Origami Arktika, EA i Spear.
Jako kurator organizował i współorganizował liczne koncerty i wystawy – 4 edycje multimedialnej wystawy „Die Kunst Ist Toth”, koncerty Coil, Noise Makers Fifes, Column One, Troum, Xaviere Charles, Zbigniew Karkowski, Aube, Tetsuo Furudate, Asmus Tietchens i wiele innych. W latach 2005-2009 kurator programu „Poza horyzont” (muzyka eksperymentalna, nowe media).
Ułatwienia dostępu
