Ogłoszono wyniki I Międzynarodowego Konkursu na projekty Galerii Zewnętrznej Miasta Gdańska. Triumfatorami zostali Daniel Milohnic i Lex Rijkers, którzy zgłosili pracę pod tytułem „LKW Gallery”, przedstawiającą zaklinowaną pod mostem ciężarówkę.
W dniach 16 - 17 lipca 2005 w siedzibie CSW Łaźnia odbyły się obrady międzynarodowego Jury konkursu na pilotażowy projekt trwałego dzieła sztuki w ramach Galerii Zewnętrznej Miasta Gdańska. Obrady miały charakter dwuetapowy: w pierwszym etapie nastąpił wybór najlepszych pod względem artystycznym i zgodnych z Regulaminem 3 - 4 prac kwalifikowanych do drugiego etapu. W drugim etapie jury głosowało nad wyborem projektu do realizacji a więc 1 nagrodą i pozostałymi wyróżnieniami.
Ogłoszenie oficjalnych wyników nastąpiło 18.07.2005 podczas konferencji prasowej w Sali Herbowej Nowego Ratusza. Wyniki ogłosił Prezydent Miasta Gdańska Paweł Adamowicz, jako przewodniczący Komitetu Organizacyjnego konkursu. Patronat nad konkursem objęli Wicemarszałek Sejmu, Donald Tusk oraz Minister Kultury, Waldemar Dąbrowski.
Wręczenie nagród autorom nastąpiło 14 października 2005 r., podczas wernisażu wystawy dokumentacyjnej projektów zgłoszonych do konkursu w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku.
Wyboru projektów dokonało Jury w składzie:
1. Enrico Lunghi, Dyrektor Artystyczny Galerii Casino Luxemburg, Luxemburg
2. Jacek Dominiczak, wykładowca Akademia Sztuk Pięknych, Gdańsk, Polska
3. Bettina Steinbrügge, kurator, Halle für Kunst, Lunneburg, Niemcy
4. Adam Budak, kurator Museum-Joanneum w Grazu, Austria
5. Dr. Dieter Brunner, kurator, Städtische Museen, Heilbronn, Niemcy
6. Norbert Weber, Dyrektor Artystyczny Port of Art, Urząd Miasta Kotka, Finlandia
7. Jadwiga Charzyńska Dyrektor CSW Łaźnia w Gdańsku, Polska
8. Maria Koprowska, architekt, Biuro Rozwoju Miasta Gdańska, Polska
Jurorzy eksperci:
1. Marian Kwapiński, Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków
2. Grzegorz Sulikowski, Biuro Rozwoju Miasta Gdańska
I nagroda, główna :
dla projektu pt.: LKW Gallery, autorstwa Lexa Rijksa i Daniela Milohnica, reprezentujących Niemcy oraz równowartość 3.ooo € brutto
Uzasadnienie :
Zgłoszone do konkursu projekty charakteryzują się wysokim światowym poziomem artystycznym, co utrudniało wybór najlepszych propozycji. Szukano pracy najbardziej zbliżonej do oryginalnej idei Galerii Zewnętrznej Miasta Gdańska jaką jest wyjście na zewnątrz galerii działań CSW Łaźnia i zaangażowanie w nią bezpośrednio mieszkańców Dolnego Miasta.
LKW
Gallery, autorstwa Lex Rijks i Daniel Milohnic.
Projekt nagrodzony główna nagrodą jest zdaniem jurorów wieloznaczny i prowokujący, obdarzony wielorakimi możliwościami interpretacyjnymi a jednocześnie bardzo bliski codziennym doświadczeniom. Budzi zainteresowanie ze względu na prostotę użytych środków oraz czytelność dla mieszkańców Dzielnicy Dolne Miasto. Zakleszczony pod wiaduktem samochód odzwierciedla w warstwie symbolicznej sytuacje zamknięcia dzielnicy Dolne Miasto poprzez odcięcie jej wiaduktem komunikacyjnym od Starego Miasta. Symbolizuje różnice w sytuacji socjalnej i mentalnej dwóch różnych sąsiadujących ze sobą miejsc. Forma obiektu, przestrzeń jaka mieści w sobie otwiera wiele możliwości wykorzystania. Będzie to miejsce dla prezentacji wydarzeń artystycznych CSW Łaźnia jako część istniejącej już instytucji kultury ale umiejscowienie w przestrzeni publicznej pozwoli na większą integrację społeczności lokalnej, edukację młodzieży oraz szereg realizacji artystycznych skierowanych na projekty społeczne aktywizujące mieszkańców.
Jury podkreśla, że obiekt nie jest samodzielnym dziełem sztuki ale będzie nim dzięki prowadzonej w nim działalności artystycznej. Projekt zakłada wypełnienie nowego miejsca nową energią, tzn opracowania i prowadzenia stałego programu kuratorskiego przez CSW Łaźnia. W związku z tym niezbędne jest dla jego realizacji zagwarantowanie środków finansowych na działalność kulturalną , edukacyjną, społecznie użyteczną. Obiekt może służyć jako punkt informacyjny, miejsce spotkań i prowokacja do aktywności widzów.
W opozycji do projektu nagrodzonego główną nagrodą konkursu jest projekt wyróżniony
JOUR NOIR.
Towards the diambulism. [Biała Noc- Czarny Dzień] autorstwa Philippe Rahm. Projekt ten zakładający stworzenie instalacji świetlno - dźwiękowej odwracającej doznania ciała ludzkiego w sytuacji dnia i nocy poprzez ustawienie lamp oraz form łóżek czułych na temperaturę przechodniów, jest wysoce metaforyczny. Oparty o dozjnia zmysłowe każdego człowieka, bez względu na jego przygotowanie, poziom edukacji i status. Projekt kontemplacyjny, zachęcający do refleksji, wysoce zaawansowany technologicznie I wyrafinowany estetycznie przez co bardzo odległy od rzeczywistości mieszkańców Dolnego Miasta. Jury podkreśla jego innowacyjność i formę a także drzemiące w nim ogromne walory edukacyjne. W ciągu dnia osoba wchodząca w obręb 'światła 'lampy będzie odczuwała chłód, w nocy będzie zapalało się światło. Kładąc się czy siadając na łóżkach, automatycznie uruchomiony zostanie utwór muzyczny, jeden z nokturnów Chopina. Jest wiec uniwersalny i unikalny w skali światowej. Praca służy stworzeniu nowej atmosfery miejsca, budowaniu nowych relacji i podniesienia rangi miejsca swojej lokalizacji. Jako mała architektura jest projektem z pogranicza
design i sztuk wizualnych. Projekt ten wymagałby stałego monitorowania i dozoru, podobnie jak nagrodzony pierwsza nagrodą. Zrealizowanie obu projektów LKW
Gallery oraz
Jour Noir byłoby wskazane ze względu na ich niezwykłą komplementarność.
Wyróżnienie dla ‘
Invisible Gate’[ Niewidzialna Brama] autorstwa Front Studio ze względu na udaną próbę zniwelowania podziału między Starym a Dolnym Miastem. Niewidzialna brama jest zniesieniem bariery fizycznej a jednocześnie przez swą formę, charakterystyczną materiałowo dla architektury minimalistycznej jest praca bogata symbolicznie. Pokrycie część wiaduktu okładziną stalową w formie luster, nadaje nowej wartości Dolnemu Miastu i niejako ‘naprawia’ błąd projektujących ten wiadukt jako przecinający i wartościujący dzielnice miasta. Projekt fizycznie i metaforycznie rozświetla przestrzeń pod wiaduktem, jest jej poszerzeniem . Jego zaleta jest fragmentaryczność ze względu na wydobycie kontrastu miedzy tym co zdobi, lub może zdobić a tym co szpeci organizm miejski.
Jest to ponadto projekt monumentalny w skali , urbanistyczny, bowiem oddziałujący w skali miasta, przez co nabiera nowego znaczenia. Niewidzialna brama charakteryzuje szeroka symbolika, formy luster, odbicia, multiplikacje obrazu osób, architektury i rzeki rozbudowują duże pole interpretacji. Podkreślenia tez wymaga gra świateł o różnych porach dnia i przez to zmienność kolorystyki jako walor estetyczny i zmysłowy. Praca ponadto jest zaskakująca a jej lokalizacja zachęci turystów do pokonania ‘ nieistniejącej ‘ bariery i zwiedzenie Dolnego Miasta.
W konkursie wzięli również udział:
Hsia-Fei Chang , pochodząca z Tajwanu artystka wizualna, zajmuje się pop kulturowym wizerunkiem, tożsamością płciową, upiększaniem codzienności. Jest autorką fotografii, wideo, instalacji,
performance. Tworzy także obiekty m.in. o charakterze upamiętniającym http://www.hsia-fei.com
Front Studio to zespół architektów i
designerów istniejący od 2001 roku a złożony przez Yen’a Ha i Ostap’a Rudakevych’a w Nowym Jorku. Artyści tworzą projekty zaliczane do nurtu użyteczności publicznej przy inspiracji środowiskiem naturalnym. Mają doświadczenie w projektach różnego rodzaju wystrój i aranżacja wnętrz, projektowaniu mebli, tworzeniu nieco utopijnych a jednak realizowanych instalacji artystycznych w industrialnych przestrzeniach. www.frontstudio.com
Daniel Milohnic (1969) ukończył Staedelschule Frankfurt, mieszka w Frankfurcie. Dotychczas współpracował z Dirkiem Paschke, od niedawna tworzy grupę wraz z architektem Alexandrem Rijkers /Lex/. http://aka.ip-technik.net/milo/utopie/. Artyści realizują projekty zdeterminowane przez warunki społeczne oparte o kontrastowe zestawienia, elementów trwałych, surowych z ulotnymi. Tworzą obiekty / m.in. karawany dla rodzin/, miejsca przyjazne i pożyteczne dla społeczności lokalnych / m.in. basen w opuszczonej fabryce/ oswajając przestrzeń.
Philippe Rahm (1967) i Jean-Gilles Décosterd (1963) studiowali architekturę na politechnice w Zurychu i Lozannie. W roku 1995 założyli własne biuro w Lozannie, które obecnie jest uznawane za jedno z najbardziej interesujących i nowatorskich w świecie. Zdobyli liczne znaczące nagrody międzynarodowe, brali udział w prestiżowych wystawach i projektowali budynki mieszkalne i parki publiczne. W roku 2002 reprezentowali Szwajcarię na
Biennale Architektury w Wenecji. Architektura
Décosterd & Rahm określana bywa terminem architektury fizjologicznej. Multidyscyplinarna działalność biura umieszczona jest na skrzyżowaniu architektury, sztuki i nauki. Obecnie Philippe Rahm wykłada na
University of Art and Design w Lozannie a także w
Academy of Architecture w Mendrisio. www.w-a.pl/new/images/decosterd_rahm_manggha.htm
Leon Tarasewicz, (rocznik ’57) jest jednym z najbardziej znanych polskich artystów współczesnych. Jego domeną jest malarstwo lecz odbiega w swoich działaniach od tradycyjnych jego technik i przestrzeni. Od wielu lat, Tarasewicz rozwija działania z pogranicza konceptualizmu oraz instalacji. Jego malarstwo odmienia przestrzenie w których się znajduje, anektuje wnętrza, w tym już nie tylko ściany, podłogi ale i elementy architektoniczne i wyposażenie galerii. Pracując bezpośrednio na ścianach sal wystawowych, zamalowując je od góry do dołu, pozbawia je tradycyjnej funkcji wystawienniczej na rzecz rangi malarskiego podłoża. http://www.culture.pl/pl/culture/ artykuly/os_tarasewicz_leon
Elżbieta i Emil Cieślarowie - rzeźbiarze, projektanci, autorzy akcji artystycznych, twórcy instalacji i innych form sztuki efemerycznej, działacze artystyczni i polityczni. Założyciele galerii
Reppasagge w Warszawie. Od 1993 mieszkają w
St. Jeoire w Alpach francuskich, gdzie zorganizowali otwartą pracownię artystyczną i powołali do mieszkają życia stowarzyszenie "
Art et Montagne", propagujące twórczość artystyczną wśród lokalnej społeczności. Zajmują się rzeźbą , obiektami, rozwijaniem teorii kolorów / Emil Cieślar/. Niezależnie od sposobu, w jaki dochodzi do kontaktu, zasadą dzieł przez nich tworzonych jest interakcja, a tworzone prace mają charakter hansenowskiej formy otwartej. http://www.culture.pl/pl/culture/ artykuly/gr_oo_cieslarowie
Tuomo Manninen – (ur. 1962) urodził się, mieszka i pracuje w Finlandii. Jest fotografikiem, tworzy instalacje i obiekty. Przez ostatnie kilka lat tworzy monumentalne portrety członków różnorakich organizacji, społeczności lokalnych w stolicach świata od Katmandu po Rygę. W 2004 roku stworzył projekt
Average, którego podstawę stanowiła bezpośrednia praca z wytypowanymi jako przeciętne rodzinami z 5 stolic europejskich. http://www.artfacts.net/index.php /pageType/artistInfo/artist/22902
Ułatwienia dostępu
