10.10.2008, godz. 18:00
Maurice Benayoun (aka MoBen) jest pionierskim artystą sztuki nowych mediów. Jego prace prezentowane i nagradzane były na całym świecie. Urodził się w 1957 roku w Mascarze, w Algierii. Obecnie mieszka i pracuje z żoną i córką w Paryżu. Tworzy posługując się różnymi mediami - łącząc niejednokrotnie w jedną całość wideo, rzeczywistość wirtualną, sieć, technologię bezprzewodową, przestrzeń publiczną, wielkoskalowe instalacje oraz wystawy interaktywne.
W latach 80-tych Benayoun reżyserował instalacje wideo i filmy krótkometrażowe współczesnych artystów takich, jak Daniel Buren, Jean Tinguely, Sol LeWitt i Martial Raysse. Działalność ta zaowocowała wprowadzeniem do własnej twórczości, rozwiniętej później w innych mediach, koncepcji „sytuacji” jako środka służącego rozszerzeniu znaczenia symbolicznego kontekstu poprzez immersję w multimedialnych environmentach.
W celu badania potencjału nowych artystycznych narzędzi, w 1987 założył Z-A - zaawansowane technologicznie laboratorium grafiki komputerowej i wirtualnej rzeczywistości, które w krótkim czasie stało się miejscem, które wydało szereg nagradzanych projektów. Przez ponad 15 lat Z-A poświęcone było poszukiwaniom na polu animacji komputerowej, interaktywności oraz grafiki real-time.
W latach 1990 – 1993 Benayoun pracował z belgijskim artystą François Schuitenem nad dziełem „Quarks” - pierwszym serialem telewizyjnym zrealizowanym w grafice komputerowej 3D w wysokiej rozdzielczości, który zdobył cały szereg międzynarodowych nagród. Seria ta grała z realizmem 3D jako zaskakującym sposobem, by kwestionować naukową prawdę i zniekształcenie.
W 1993 roku otrzymał Villa Medicis Hors Les Murs za projekt „Art After Museum”, współczesną kolekcję sztuki rzeczywistości wirtualnej. Zaprosił współczesnych artystów do stworzenia nowych dzieł in situ w wirtualności, i.e. ze specyficznymi ograniczeniami wirtualnej przestrzeni. Od 1994 roku Benayoun tworzył instalacje rzeczywistości wirtualnej i interaktywne, począwszy od Big Questions : Is God Flat? , Is the Devil Curved?, And what about me?. Wykorzystywał dynamiczną przestrzeń wirtualną proponując nowy rodzaj sytuacji określony przez Jean-Paula Fargiera z Le Monde (1994) jako „pierwsza metafizyczna gra wideo” ("the first Metaphysical Video Game").
Po 1993 roku zaczął tworzyć artystyczną wirtualną rzeczywistość i interaktywne instalacje. Wśród nich, w 1995 roku, „Tunel pod Atlantykiem”, telewirtualny projekt łączący Centrum Pompidou w Paryżu i Muzeum Sztuki Współczesnej w Montrealu. Instalacja zrealizowana na wielką skalę, jeśli weźmie się pod uwagę odległość dzielącą obydwa miejsca, kopiąc w zbiorowej pamięci w celu doprowadzenia do spotkania, pozostaje jednym z pierwszych symbolicznych rendez-vous, jakie miały miejsce w przestrzeni wirtualnej.
W 1998 roku Benayoun wygrał nagrodę festiwalu Ars Electronica - Golden Nica - w kategorii sztuki interaktywnej za „World Skin” – safari fotograficzne w krainie wojny. Zarówno „World Skin”, jak „Tunel”, uważane są przez krytykę za jedne z najważniejszych dzieł sztuki interaktywnej – autentyczne artystyczne zaanektowanie technologii wprowadzające koncepcję symbolicznej sytuacji.
W najnowszych pracach rozwija ideę „krytycznej fuzji” mieszając symboliczną fikcję i rzeczywistość, by unaocznić granice realnego świata.
Tłum. Katarzyna Woźniak
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Edukacja kulturalna i upowszechnianie kultury.