Prezentowany program przedstawia film jak narzędzie artystycznych eksperymentów awangardy międzywojennej, przede wszystkim jako nowy środek twórczości wizualnej ściśle związanej z poszukiwaniami awangardy w innych obszarach twórczości plastycznej, w malarstwie, rzeźbie, fotografii czy w typografii.
Przedstawiciele awangardy podejmując twórczość filmową, najczęściej stanowiącą jedynie część ich wieloaspektowej praktyki artystycznej, przeciwstawiali swe działania dotychczasowej praktyce filmowej, dążąc do jej zaprzeczenia i poszerzenia. Dla awangardy obrazy powstające w kamerze filmowej były przede wszystkim zjawiskami wizualnymi, bardzo często czystymi zjawiskami plastycznymi, które odznaczały się atrakcyjnymi dla niej cechami medialnymi: mechanicznością, pozwalającą na zróżnicowane manipulacje obrazem; dokumentalnością, precyzją oraz odmiennością widzenia kamery wobec naturalnego widzenia człowieka. Na tych właściwościach opierała się głównie twórczość Marcela Duchampa, Man Ray'a, Hansa Richtera, Laszló Moholy-Nagy'a, Dżigi Wiertowa czy Oskara Fischingera i Len Lya'a.
Ułatwienia dostępu
