08.02.2007, godz.18:00
Kurator: Daniel Muzyczuk
W dzisiejszych czasach można zauważyć, że w świecie sztuki pojawiają się kwestie istnienia głównego nurtu w sztuce. Czy nadchodzi nowy sposób prezentowania sztuki? Czy można się pokusić o odnalezienie nowego systemu lub dziedziny sztuki? Oczywiście nigdy nie powstaną prawa mówiące o tym, jak ma wyglądać dzieło sztuki. Jego tworzenie zawsze powinno stanowić strategię, podobnie jak naukowcy usiłują za pomocą badań i eksperymentów zdobyć wiedzę i odkryć nowe rozwiązania. Zarówno naukowiec jak i artysta nigdy nie mogą być pewni, jaki będzie rezultat tego kreatywnego procesu. Jednak naukowiec posiada ogólną strategię. Jaka jest różnica między sztuką i nauką? Czy są jakieś elementy, którą je łączą?
Michael van Hoogenhuyze studiował Historię Sztuki na Uniwersytecie w Lejdzie (Holandia). W roku 1974 ukończył studia i pracował jako nauczyciel historii sztuki, opracowując własne programy nauczania. Przez wiele lat był również dyrektorem szkoły.W 1993 rozpoczął pracę wykładowcy na interdyscyplinarnym kierunku: Obraz i Dźwięk, gdzie brał udział w projektach zbiorowych, przygotowując analizy badanych tematów z punktu widzenia historii sztuki. Oprócz pracy nauczyciela, Michael działa aktywnie na polu krytyki i refleksji nad sztuką przyczyniając się do procesu twórczego. W taki oto sposób uczestniczył na przykład w projekcie Jana van der Pola, „IOEYA BFG ZNQD KWTRL HMJD”, do którego przetłumaczył z greki na język duński „Hieroglify” autorstwa Horappolo. Książka ta była wyeksponowana razem ze 195 drukami w Muzeum Grafiki w Groningen oraz w Muzeum Lakenhal w Lejdzie.
Współpracował również jako dramaturg z teatrem muzycznym „ZT Hollandia”, gdzie dyrektorem był Paul Koek. Z pasją kolekcjonuje kamienie i skamieliny; gra na akordeonie i nie uznaje różnicy między sztuką wysoką i niską. Od roku 2002 jest członkiem rady Wydziału Sztuki Kreatywnej i Performance na Uniwersytecie w Lejdzie. W roku 2004 został pracownikiem naukowym w dziedzinie sztuki pojmowanej jako źródło wiedzy.