Bogna Burska zrealizowała na specjalne zaproszenie i we współpracy z CSW Łaźnia film „Kolory wody”, który nawiązuje do ostatnich malarskich prac artystki. Żartobliwie przywołując formułę horroru found footage, czyli gatunku, w którym zdjęcia z planu filmowego udają „prawdziwy” materiał znaleziony, artystka mierzy się z egzystencjalną bezradnością. Na wideo składają się sny autorki i jej przyjaciółki Poli Tyszowieckiej, mity grenlandzkie i krótkie wtrącone zdania opowiedziane przez Klarę Bielawkę.
Praca znajdzie się w kolekcji CSW ŁAŹNIA.
UWAGA! Film przeznaczony dla osób dorosłych.
Kiedy: 17.10.2022, godz. 18.00
Gdzie: Łaźnia 1, sala kinowa na pierwszym piętrze
„Przyjemna i pożyteczna”
Tekst i reżyseria: Bogna Burska
Występuje: Klara Bielawka
„Przyjemna i pożyteczna” to monodram o pracy zrealizowany przez Bognę Burską i Klarę Bielawkę na zaproszenie Festiwalu Artloop w Sopocie na scenie Teatru na Plaży latem 2015 roku. Po siedmiu latach od premiery zapraszamy na pokaz spektaklu do CSW ŁAŹNIA. Wydarzenie towarzyszy premierze filmu Bogny Burskiej „Kolory wody”.
«Przyjemną i pożyteczną» robiłyśmy przed wyborami w roku 2015. Przed faktami, które determinują naszą obecną społeczną dyskusję, a po zdarzeniach, które nową rzeczywistość powołały do bycia. Być może nawet był to jakiś moment graniczny. Wtedy, przed premierą, martwiłyśmy się, jak tu mówić o morzu, skoro właśnie gazety zaczęły pisać o ludziach wyrzucanych na brzeg przez inne, ciepłe morze.
Chcąc pokazać nasz spektakl po siedmiu latach, planowałyśmy modyfikacje tekstu. Należałoby uaktualnić m.in. wątek ukraiński, ale też inne sprawy. Ostatecznie jednak tekst pozostał niezmieniony, a my planujemy niebawem drugą i bardziej współczesną część.
Oryginalna forma monodramu to jakiś rodzaj pamięci o czasie, w którym on powstał. Poza tym, tylko kilka spraw jest nieaktualnych: ukraińscy mężczyźni już nie wypłacają się od wojska, a socjal dla obcokrajowców i obcokrajowczyń w Niemczech trochę się popsuł. Zmienił się też częściowo nasz stosunek do rzeczywistości. Niestety, stawki godzinowe i akademickie pensje, mimo inflacji, nie są specjalnie inne.
– Bogna Burska
Klara Bielawka – polska aktorka filmowa i teatralna. W 2008 roku ukończyła studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Współpracowała m.in. z warszawskim Teatrem Dramatycznym, od grudnia 2016 roku członkini zespołu Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera. W 2007 roku miesięcznik „Dialog” opublikował jej dramat „Zrazy”. Grała między innymi w spektaklach takich reżyserów/ek, jak: Paweł Miśkiewicz, Radosław Rychcik, Marcin Liber, Monika Strzępka, Maciej Podstawny, Suse Wächter, Wiktor Rubin, Agnieszka Błońska, Agnieszka Jakimiak czy Oliver Frljić; a w filmach m.in. u reżyserów/ek takich jak Jan Hryniak, Borys Lankosz, Agnieszka Smoczyńska, Maria Sadowska. Współpracuje też z artystkami i artystami wizualnymi, m.in. Anną Baumgart i Danielem Rumiancewem. Z Bogną Burską pracowała do tej pory nad „Przyjemną i pożyteczną”, „Gniazdem”, „Tyzyfone i Alekto” oraz „Buntem Głuchych”.
Bogna Burska –
Malarka, fotografka, autorka instalacji, prac wideo, filmów found footage i tekstów dramatycznych, reżyserka. Profesora, doktora habilitowana w Katedrze Intermediów ASP w Gdańsku. Prowadzi też zajęcia na kierunku Sztuki społeczne w IKP na Uniwersytecie Warszawskim. Reprezentowana przez Galerię Szarą w Warszawie. Często pojawiającym się motywem w jej pracach jest krew: zalane farbą w krwistym kolorze instalacje czy czerwone obrazy. Burska zestawiała ze sobą to, co piękne z tym, co jest powszechnie uważane za brzydkie, odrażające, odrzucane. Jej twórczość bywa określana jako połączenie sztuki krytycznej z problematyką estetyczną. Przez wiele lat zajmowała się też wideo found footage ukazując mechanizmy powstawania i obrazowania współczesnych narracji kulturowych. Najnowsze, poetyckie obrazy artystki stały się delikatne i organiczne. Mówi o sobie, że zajmuje się problemami z budowaniem spójnych obrazów rzeczywistości. Jest autorką Gniazda, Końca przemocy (wraz z Magdą Mosiewicz), Buntu Głuchych, a także innych tekstów prezentowanych w galeriach sztuki i przestrzeniach teatralnych.
Prace artystki znajdują się m.in. w kolekcjach Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie, Kolekcji Miasta Gdańsk / NOMUS, Kolekcji Kolekcja Banku PKO BP, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków.
Ułatwienia dostępu
