Zapraszamy do dyskusji online zatytułowanej „Wibracje, częstotliwości i ekoistyczne prace Art Sci” towarzyszącej wystawie Victorii Vesny „Noise Aquarium”. W panelu uczestniczyć będą twórcy projektu „Noise Aquarium”, a także zaproszeni artyści i naukowcy zajmujący się badaniem dźwięku, morza, zwierząt morskich oraz planktonu. Projekt „Noise Aquarium” dotyczy problemu zanieczyszczenia oceanów falami dźwiękowymi generowanymi przez człowieka.
Artystka Victoria Vesna we współpracy z Scientific Visualization Lab na University of Applied Arts Vienna, United Motion Labs, NYU Steinhardt, University of Veterinary Medicine Vienna oraz Department of Integrative Zoology University of Vienna stworzyła instalację, której celem jest zwiększenia świadomości o zagrożeniach dla wodnej bioróżnorodności. Do stworzenia pracy wykorzystane zostały skany 3D mikroorganizmów tworzących plankton oraz unikatowe techniki naukowego obrazowania by zanurzyć odbiorców w ‘akwarium’, w którym otaczające widza morskie mikro-stworzenia osiągnęły wielkości wielorybów.
Ari Friedlaender (US) ekolog, jego głównym zainteresowaniem jest zrozumienie związku między zachowaniami ssaków morskich podczas żerowania a ich zdobyczą. Obszarem jego badań jest wiele gatunków ssaków morskich, w tym wieloryby zębate oraz delfiny występujące w różnych regionach geograficznych. Ari Friedlaender prowadzi długofalowe projekty badań ekologicznych na Alasce, w Kalifornii, Massachusetts, Karolinie Północnej i Antarktydzie, pomagał również w rozwoju technologii tagów oraz narzędzi analitycznych i wizualizacyjnych w celu lepszego zrozumienia podwodnych ruchów i zachowań ssaków morskich.
Bio-Telemetry & Behavioral Ecology Lab
Martina R. Fröschl, (AT) studiowała technikę mediów i projektowanie mediów, napisała pracę dyplomową na temat komputerowo animowanych wizualizacji naukowych tomograficznie skanowanych mikroskopijnych bytów organicznych. Obrazowanie rzeczywistości i zjawisk biologicznych jest głównym przedmiotem jej twórczości. Uczestniczyła w realizacji różnych produkcji dokumentalnych i fabularnych dla telewizji oraz kina jako autorka efektów wizualnych i CG-artu. Jej ostatnie animacje komputerowe są oparte na naukowych danych obrazowych, takich jak µCT, MRI, SEM i mikroskopii światła, tworzonymi we współpracy z ekspertami w dziedzinie obrazowania i biologami. Obecnie jest starszą badaczką i artystką cyfrową w Science Visualization Lab Angewandte na Wydziale Sztuki Cyfrowej Uniwersytetu Sztuk Stosowanych w Wiedniu. Jest projektantką cyfrową zajmującą się animacją komputerową i wizualizacjami naukowymi. Studiowała technikę mediów w St. Pölten i projektowanie mediów w Hagenberg w Austrii, a w 2009 roku ukończyła studia. Obecnie jest doktorantką w zakresie projektów wizualizacji naukowych w Laboratorium Wizualizacji Naukowej na Wydziale Sztuk Cyfrowych Uniwersytetu Sztuk Stosowanych w Wiedniu.
Yolande Harris (US) artystka i badaczka zgłębiającą idee świadomości dźwiękowej. Tworzy instalacje i performance, w których wykorzystuje dźwięk i wideo by stworzyć intymne, wewnętrzne doświadczenia, które zwiększają świadomość naszego związku z otoczeniem. W swoich projektach analizuje zagadnienia związane z technikami nawigacji, rozszerzaniem percepcji poza zakres ludzkich zmysłów, technologiczną mediacją podwodnych środowisk i naszego związku z innymi gatunkami. Prace artystki dotyczące podwodnego dźwięku mają na celu przybliżenie nas do tego niedostępnego środowiska, zachęcając do połączenia, zrozumienia i empatii z oceanem. W ciągu ostatnich dwudziestu lat artystka prezentowała swoje prace na wystawach międzynarodowych m.in. ICA Londyn, Schirn Kunsthalle Frankfurt, the House of World Cultures Berlin oraz the Exploratorium w San Francisco. Yolande Harris obroniła doktorat na Leiden University pt. „Dźwięk, Środowisko i Świadomość Dźwiękowa” posiada tytuł MPhil z Architektury i Ruchomego Obrazu na Cambridge University. Obecnie jest współpracowniczką naukowym na Uniwersytecie Kalifornijskim Santa Cruz, pracującym nad podwodnym dźwiękiem w zatoce Monterey. Melt Me Into The Ocean (2018) to trwające dochodzenie badające nasz związek z oceanami świata poprzez podwodny dźwięk. Podczas dyskusji Yolande Harris zaprezentuje projekt „From a Whale's Back (2020)” stworzony wspólnie z współpracującym z nią biologiem morskim, Ari Friedlaender. Artystka wykorzystuje w nim wideo, dźwięk oraz naukowe dane z monitorowania wielorybów.
Zygmunt Klusek (PL) jest pracownikiem naukowym w Zakładzie Fizyki Morza w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie. Tytuł magistra fizyki w specjalności fizyka morza uzyskał na Uniwersytecie Moskiewskim w 1971 roku, a stopień doktora uzyskał w Instytucie Geofizyki PAN w Warszawie w 1977 roku. Jego praca doktorska dotyczyła charakterystyki podwodnego pola akustycznego w Południowym Bałtyku. W trakcie swojej pracy w Instytucie Oceanologii PAN Profesor Zygmunt Klusek kierował przez wiele lat Laboratorium Akustyki Morza oraz pełnił funkcję Dyrektora ds. naukowych Instytutu. Profesor wykładał na kilku uczelniach i akademiach w Polsce (między innymi na Uniwersytecie Gdańskim czy w Pomorskiej Akademii Pedagogicznej). Brał udział w międzynarodowych wyprawach naukowych w rejon Morza Bałtyckiego, na Morza Nordyckie czy morza wokół Antarktydy. W ramach rejsów badawczych na morza Antarktydy prowadził badania rozmieszczenie kryla, m.in. podczas pierwszej Indyjskiej Ekspedycji Antarktycznej. Jego zainteresowania naukowe obejmują szeroki zakres zastosowań metod akustycznych w badaniach morskich. Jednak, od początku kariery naukowej jednym z głównych tematów jego badań jest hałas podwodny ze źródeł naturalnych i antropogenicznych.
Sławomir Kwaśniewski (PL) jest pracownikiem naukowym w Zakładzie Ekologii Morza Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie. Tytuł magistra oceanografii biologicznej uzyskał na Uniwersytecie Gdańskim w 1985 r. Tam również uzyskał stopień doktora nauk o ziemi w zakresie oceanologii, w 1994 r. Jego praca doktorska dotyczyła rozmieszczenia zbiorowisk zooplanktonu w warstwie powierzchniowej (w epipelagialu) Morza Norweskiego i Morza Barentsa w relacji do warunków hydrograficznych. Dr Sławomir Kwaśniewski kieruje Pracownią Ekologii Planktonu w Instytucie Oceanologii PAN od 1997 roku. Badania Pracowni koncentrują się na poznaniu struktur, zmienności i prawidłowości funkcjonowania zbiorowisk zooplanktonu w Morzach Nordyckich i arktycznych oraz na wpływie zmian klimatycznych na funkcjonowanie zooplanktonu. Zainteresowania naukowe Dr Kwaśniewskiego obejmują zagadnieniach z zakresu różnorodności taksonomicznej zooplanktonu, biologii gatunków kluczowych, zróżnicowania funkcjonalnego i roli zooplanktonu w sieciach pokarmowych, jak również z zakresu związków między zooplanktonem a czynnikami środowiskowymi oraz wpływu zmian klimatu na zooplankton. Dr Kwaśniewski prowadzi badania we współpracy z ośrodkami badawczymi w Norwegii, Kanadzie, Niemczech, Danii czy USA, jak również uczestniczy w edukacji akademickiej w ramach kursów organizowanych przez UNIS (University Courses at Svalbard).
Robertina Šebjanič (SI), artystka mieszkająca w Ljubljanie. Jej sztuka/badania koncentrują się na kulturowych, (bio)politycznych, chemicznych i biologicznych realiach środowisk wodnych służących artystce za punkt wyjścia do analiz i poszukiwania odpowiedzi na filozoficzne pytania pojawiających się na styku sztuki, technologii i nauki. Jej pomysły i koncepcje często realizowane są we współpracy z innymi. Artystka jest członkinią Hackteria Network i Theremidi Orchestra. Została wyróżniona Wyróżnieniem Honorowym @Prix Ars Electronica 2016, nominacją STARTS2016 oraz nominacją do nagrody the White Aphroid. W 2018 roku Robertina Šebjanič była artystką-rezydentką Ars Electronica (EMARE / EMAP). Jej praca „Aurelia 1+Hz / proto viva generator (artystyczny dowód)” jest od 2019 roku częścią kolekcji BEEP Electronic Art Collection w Hiszpanii. Podczas dyskusji artystka przedstawi swoją najnowszą pracą zatytułowaną „Aquatic Garden” prezentowaną po raz pierwszy na ARS ELECTRONICA 2020.
Victoria Vesna artystka i profesorka Wydziału Projektowania, Sztuki i Mediów oraz Dyrektorka Art|Sci Center przy Akademii Sztuki w California NanoSystems Institute (CNSI). Poprzez swoje instalacje bada wpływ technologii komunikacyjnych na zachowanie zbiorowości oraz postrzeganie zmian, jakie zachodzą w naszej tożsamości pod wpływem innowacji naukowych. Zaprasza do długotrwałej współpracy kompozytorów, ekspertów z dziedziny nanonauki, neurobiologii oraz biologii ewolucyjnej.
Dr hab. Anna Nacher, prof. UJ, kulturoznawczyni, profesorka nadzwyczajna w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na mediach nowej generacji (przestrzeń hybrydowa, media lokacyjne, VR), literaturze elektronicznej, sztuce nowych mediów, badaniach nad dźwiękiem. Redaktorka naczelna „Przeglądu Kulturoznawczego”, redaktorka międzynarodowego czasopisma Electronic Book Review, członkini Board of Directors Electronic Literature Organization. Stypendystka Fulbrighta: w 2019 roku wykładała na kierunku Creative Digital Media w Winona State University jako Fulbright Scholar-in-Residence. Od 2013 roku członkini Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, należy do międzynarodowych towarzystw naukowych: European Society for Literature, Arts and Science, AICA International. Poza działalnością naukoweą realizuje własne projekty muzyczne – od 1998 współtworzy Projekt Karpaty Magiczne/Magic Carpathians Project, z którym nagrała kilkanaście płyt, koncertowała w Europie i USA, (www.magiccarpathians.com), jest autorką warsztatów eksperymentalnej pracy z głosem i improwizacji wokalnej. Zrealizowała także serię trzech płyt ze spacerami dźwiękowymi z Laponii.
Panel jest częścią projektu „Studiotopia” współfinasowanego z programu Unii Europejskiej Kreatywna Europa.