01 - 05.04.2010
Z przyjemnością informujemy, że od 1 do 15 kwietnia w Broadway Gallery w Nowym Jorku można oglądać wystawę „Zapach koloru” Carmen Einfinger.
„Zapach koloru” jest zwycięskim projektem III edycji Międzynarodowego Konkursu „Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska”. Nagrodzoną przez Jury pracę Einfinger charakteryzuje bogata kolorystyka i sensualność projektu, która już niebawem przeistoczy skwer przy ul. Dolnej w oazę zabawy, zmieni wygląd istniejących obiektów użyteczności publicznej (tj. kiosku i przystanku autobusowego), a centralną część przemieni w magiczny ogród z ławkami, domkami dla ptaków i fontanną. Propozycja Einfinger stanowi wyrazisty i niepowtarzalny komunikat artystyczny, który zmieni przestrzeń skweru w przyjazne dla otoczenia i urocze miejsce spotkań rodzin, zachęcające do odpoczynku i nawiązywania kontaktów. Zastosowane przez nią środki wyrazu odnoszą się do popkultury i mody młodzieżowej. Jedną z inspiracji artystki były także intensywne kolory i wystrój wnętrza restauracji „Kameralna” znajdującej się na Dolnym Mieście – wyrazu tęsknoty gdańszczan za wyrafinowanymi, estetycznie bogatymi formami w ich otoczeniu. Einfinger świadomie nawiązuje też do znanych kompozycji w przestrzeniach parkowych, takich jak Tarot Garden w Toskanii projektu Niki de Saint Phalle i Güell Park w Barcelonie Gaudíego.
Carmen Einfinger o „Zapachu koloru”:
Myśląc o pętli autobusowej i zielonym skwerku, łączącym dwie główne ulice Dolnego Miasta, zaczęłam zgłębiać koncept nadziei i odrodzenia, wiążący się z historią „Solidarności” w Gdańsku. Chciałam wyrazić myśl, że na końcu każdej drogi zawsze następuje odrodzenie. Mój projekt przekształca Dolne Miasto, obecnie zaniedbane i szare, w przestrzenny symbol krzyżowania się dróg, dający możliwość przeżycia niezwykłego momentu, dzięki unikalnym kombinacjom kolorystycznym i archetypowym formom. Pragnęłam zmienić ten park w przestrzeń tętniącą mocą twórczą, gdzie samotność i bezczynność przeradzają się w aktywność społeczną.
Pierwszym elementem składającym się na mój projekt są domki dla ptaków, będące w moim mniemaniu nieodzownym elementem parku, swoistą bramą na świat. Większość domków będzie umieszczona wysoko na drzewach. Niektóre z nich zawisną na latarniach. Kolejnymi ważnymi elementami są: kiosk, przystanek autobusowy i fontanna. Będzie je łączyć archetypiczna w kształcie ścieżka, nawiązująca do form budek dla ptaków i przywołująca uczucie harmonii i spokoju. W efekcie przestrzeń ta będzie przyciągać ludzi w każdym wieku i każdej narodowości. Będzie tu panowało poczucie harmonii, piękna i radości, które z założenia pragnę przekazywać w swojej sztuce.
Najchętniej wybieram formy, które są z natury ulotne. Składają się na nie żywe kolory oraz proste i swobodne kształty. Posługuję się całkowicie intuicyjnymi i elementarnymi metodami, które pozwalają uzyskać zrównoważone formy, zbliżone do tych występujących w naturze. Na przykład, forma kiosku i przystanku jest wymyślna i swobodna. Niektórzy mogą zauważyć tę samą siłę ekspresji w zaskakująco pełnych gracji ławkach i latarniach. Na pierwszy rzut oka mogą one przywoływać skojarzenia z graffiti, ale po bliższej analizie okazują się bardziej systematyczne i pierwotne – niczym barwne kolorowanki tworzące wymyślny, bajkowy świat albo wyimaginowane miasto, w którym różnorodność budzi nadzieję i moc twórczą.
Dzięki kolorom ludzie będą czuć się pobudzeni. Żywe barwy będą podnosić na duchu i, razem z nastrojowym dźwiękiem, pozytywnie wpływać na młodych ludzi. Śpiew ptaków pomoże w odnalezieniu wewnętrznej harmonii. Na ulicy Dolnej będzie można doświadczyć uczucia wewnętrznego spokoju i spełnienia – uczucia, do którego człowiek dąży od zarania dziejów. To równoważące, pozytywne doświadczenie przestrzenne zainspiruje starszych i młodszych do zapoznania się z okolicą, w której usytuowany jest park oraz Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia. Mieszkańcy dzielnicy podejdą do tych miejsc z dumą i przychylnością.
Odbiór „Zapachu koloru” będzie zmieniał się w zależności od pór roku. W lecie będzie tętnił kakofonią dźwięków i żywymi barwami. W zimowej szarości i chłodzie, wiszące na nagich drzewach domki dla ptaków będą dawać nadzieję i przypominać o niegasnącej sile odrodzenia. Miejsce to, niezależnie od sezonu, będzie przyciągać do siebie ludzi. Sam projekt przekształci tą przestrzeń będącą na krawędzi, na końcu trasy, w początek czegoś nowego, ucieleśniając ducha nowych możliwości i odrodzenia, z których słynie Gdańsk.
Carmen Einfinger, brytyjsko-amerykańska artystka zamieszkała w Nowym Jorku, jest z wykształcenia malarką, ale od samego początku do tworzenia dzieł malarskich używa różnych materiałów i obiektów. Ostatnio zrealizowała serię prac (obrazów, rzeźb i
performance) w przestrzeni miejskiej w Nowym Jorku, Pekinie, Tajwanie i we Włoszech, angażując w proces twórczy społeczności lokalne. Prace Einfinger, czerpiąc z obfitości różnorodnych kultur i stylów, ukazują osobistą wizję i realizują szeroki wachlarz jej wizualnych i konceptualnych idei. Einfinger jest kierującą się intuicją artystką, która stworzyła nowy i niepowtarzalny styl będący jej osobistym wkładem do sztuki i kultury naszych czasów. Największą inspiracją były dla niej liczne podróże do Europy i Azji, które skłoniły ją do przełamania konwencji obowiązujących w tworzeniu sztuki. Kieruje się metodą kontemplacyjną, medytacyjną i optymizmem. Kreuje fantastyczne, egzotyczne wizje, nawet gdy pracuje w zwyczajnych, banalnych przestrzeniach.
Więcej informacji o wystawie:
http://www.broadwaygallerynyc.com/2010/03/carmen-einfinger-2/ [Uwaga! Strona otwiera się w nowej karcie.]
Carmen Einfinger
Ułatwienia dostępu
