„Galanteria Miejska” Natalia Magalska
Pomysł na wystawę zrodził się w momencie przeprowadzki z Gdańska do Radomia. Z zielonego nadmorskiego miasta wpadłam w morze betonu. Codzienne spacery z psem stały się polem obserwacji otaczającej mnie przestrzeni miejskiej. Urbanistyczny chaos, wieczne remonty, osiedlowe podwórka, niekończące się pola kostki brukowej jawiły się jako egzotyczne, przerysowane do granic możliwości zjawiska. Wyjście z bańki życia w turystycznym Gdańsku, otaczania się bardzo wybiórczym pocztówkowo-pamiątkowym wizerunkiem Polski, było ciekawym zderzeniem z rzeczywistością przemysłowego, zaniedbanego miasta. Obserwowałam jak rodzimi mieszkańcy radzą sobie z estetyką przestrzeni, jak zagarniają osiedlowe podwórka otaczając je murkiem ze starych krawężników, tworzą rabatki z galanterii betonowej, dbają o miejsca parkingowe osłaniając betonowe słupki starymi oponami. Jak ciągłe remonty i unowocześnienia sprowadzają się do zalegania stert postremontowego gruzu, palety płyt chodnikowych i kostek brukowych stają się pomnikami zmian (na lepsze?). Taki estetyczny miszmasz tworzy bardzo specyficzny obraz – nie tylko obserwowanego przeze mnie Radomia, ale większości naszego kraju. To obraz próby radzenia sobie własnymi środkami i na miarę swoich możliwości z estetyzacją zaniedbanej przestrzeni.
Moje prace są dokładnie tym samym – próbą oswojenia tych zjawisk, przewartościowania ich, w celu stworzenia z nich formy symbolu narodowego, pamiątki po wycieczce do Polski, obiektu pożądania. Części z nich nadaję cechy użytkowe – inne są tylko formalnym komentarzem, wszystkie łączy żartobliwy charakter i szlachetne medium. Wykonanie rzeźb w ceramice, okazało się dla mnie nie mniejszym wyzwaniem niż wycięcie łabędzia ze starej opony, czy zdjęcie formy z przewróconej betonowej latarni. Podczas całego procesu obiekty te stały mi się znacznie bliższe niż były na początku – mam nadzieję, że jak i ja - wracając z zagranicznej wycieczki, spojrzycie na swojską kostkę brukową z kręcącą się łezką w oku.
„Zakamarki” Aleksandra Szlęk
Mama, odwiedzając moje mieszkanie mówi zazwyczaj: Ty nie sprzątasz nigdy w kątkach. I faktycznie, generowanie bałaganu – zarówno domowego, jak i tego w głowie – przychodzi mi z łatwością. Zamiast rzetelnego, dokładnego oczyszczania wybieram zazwyczaj działania maskujące: zamiatanie pod dywan, upychanie w szafkach, ukrywanie i przysłanianie nieładu. Wystawa to pretekst do wyciągnięcia na światło dzienne niechlubnych kątków, zaglądnięcia pod łóżko i w głąb szuflad, przegrzebania zakamarków telefonu i zanurkowania w złogach szafy. Gromadzę i grupuję tworząc katalog prywatnego chaosu. Nie gloryfikuję porażek, ale je oswajam. Udomawiam codzienność jako zlepek powtarzalnych, często nieudolnie przeprowadzanych rytuałów. W przeciwieństwie do medytacyjnego sprzątania-katharsis moje porządkowanie jest pozorne i nieco umowne, tak jak pozorne są epizody poprawy samopoczucia podczas leczenia depresji.
Wystawa jest częścią programu „Inkubator” CSW ŁAŹNIA, który ma na celu prezentację i promocję młodej sztuki. Pokazuje to, co w niej najciekawsze, ujawnia tym samym nowy język sztuki. Jego celem jest ukazanie, zarówno odbiorcom, jak i kuratorom, olbrzymiego potencjału młodego pokolenia. Program jest otwarty na dyskusję, zakłada organizowanie prezentacji indywidualnych i grupowych, będących dobrym momentem do wymiany doświadczeń. Pragniemy, by „Inkubator” stał się platformą konfrontacji młodej sceny artystycznej i przyczynkiem do badań nad rodzącymi się w niej trendami.
Natalia Magalska
Urodzona w 1994 roku w Elblągu, absolwentka Rzeźby na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Uczestniczka licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych. Nagrodzona m.in. Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańsk w konkursie XI Najlepsze Dyplomy ASP oraz Nagrodą CSW Łaźnia za pracę dyplomową „Łódzka 5”, Nagrodą Rektora ASP we Wrocławiu w V Studenckim Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej w Poznaniu za pracę „Dres”, wyróżnieniem w XVII Międzynarodowych Warsztatach Odlewniczych, Grand Prix i Nagrodą Publiczności w Konkursie Rysunkowym Przegrys oraz wielokrotnymi stypendiami Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezesa Rady Ministrów, Starosty Elbląskiego oraz Stypendium Rektora dla najlepszych studentów.
Aleksandra Szlęk
Urodzona 19.09.1994 w Lublińcu. Absolwentka oraz, ponownie, studentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Kilkukrotna stypendystka MKiDN. Główne obszary jej zainteresowań to książka artystyczna oraz grafika. Lubi analizować własne doświadczenia w szerszym kontekście. Często działa na styku projektowania i sztuki.